Τα λεφτά πάνε ... στα λεφτά
Λεφτά
για τις συντάξεις και για την επιβίωση της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν
υπάρχουν, αλλά περισσεύουν για τη στήριξη από το κράτος της
επιχειρηματικότητας και των μεγάλων επενδύσεων. Το καταλαβαίνει κανείς
διαβάζοντας τα είδη των ενισχύσεων που προβλέπονται στο νέο αναπτυξιακό
νόμο και οι οποίες μπορεί να δοθούν μεμονωμένα ή συνδυαστικά. Μεταξύ
άλλων, προβλέπονται φορολογικές απαλλαγές, όπως η μερική απαλλαγή από
την υποχρέωση καταβολής φόρου εισοδήματος, δωρεάν επιχορήγηση από το
Δημόσιο για την κάλυψη τμήματος του επενδυτικού σχεδίου, επιδότηση έως
και 7 χρόνια της χρηματοδοτικής μίσθωσης για την απόκτηση καινούργιου
μηχανολογικού εξοπλισμού, επιδότηση του κόστους της απασχόλησης, μέσω
της κάλυψης από το κράτος του μισθολογικού κόστους των νέων θέσεων
εργασίας, σταθερός φορολογικός συντελεστής για 12 χρόνια, ταχεία
αδειοδότηση με διαδικασίες fast track, χρηματοδότηση επιχειρηματικού
κινδύνου ή παροχή εγγυήσεων για την κάλυψη των ζημιών από τις
επενδύσεις, κ.ά. Οι ενισχύσεις αυτές και τα προνόμια θα δίνονται
κλιμακωτά, ανάλογα με το μέγεθος της επένδυσης, που σημαίνει ότι οι
πλέον ωφελημένοι θα είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα
κάνουν μπίζνες στην Ελλάδα. Αν όλα αυτά συνδυαστούν με τους τσακισμένους
μισθούς και μεροκάματα, τη γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων
και την επερχόμενη επέλαση στο δικαίωμα στην απεργία, αντιλαμβάνεται
κανείς ποιες είναι οι προϋποθέσεις της καπιταλιστικής ανάκαμψης, για την
οποία πασχίζουν το κεφάλαιο και τα κόμματά του.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 18-2-2016
