Κυριακή 17 Απριλίου 2016

ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Χοιροστάσιο


1. Το πείραμα των Ευρωπαίων παίρνει τέλος. Η κοινωνία μας έχασε χρόνο για να κατανοήσει πως όλες οι κυβερνήσεις μας και η Ευρώπη ήταν ένα αδιαίρετο καθεστώς. Δεν λειτούργησε το ένστικτο ούτε η όραση, αφού από τον Κωστάκη Καραμανλή μέχρι σήμερα, όλοι τους δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να μετακομίζουν τα υπάρχοντά τους στην Ευρώπη, ενώ συγχρόνως, ξεπέφτοντας στο μελόδραμα, να παραμυθιάζονται όλοι μαζί - Δεξιοί, Κεντρώοι κι Αριστεροί και το κακό συναπάντημα - ότι δίνουν την ύστατη μάχη τους ...έρποντας.
2. Οσοι ασπάστηκαν το καθεστώς της Ευρώπης, γνώριζαν πως δεν θα έχουν καθόλου επιπτώσεις, αφού η δικαιοσύνη είναι στο όριο της εξαφάνισης. Είμαστε τμήμα μιας βαρβαρότητας. Αυτή την ύστατη στιγμή όλοι οι μνημονιακοί παίζουν το νέο τους χαρτί, για να πάψουμε να έχουμε αυταπάτες και να προσαρμοστούμε. Η δεινότητά τους εξαντλήθηκε και τώρα συμφωνούν ότι έφτασε η ώρα της ωμότητας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε κυβέρνηση και αντιπολίτευση σαν στυγνούς εκπροσώπους του καθεστώτος.
3. Αναμασώντας δικαιολογίες για να καλύψει το χάλι του, ο κάθε μικροαστός αποδεικνύει πως ακόμα έχει αφεθεί στο παραμιλητό των γνωστών δημοσιογράφων οι οποίοι ακόμα και τώρα ναρκώνουν τους θεατές και κάνουν τα παιχνίδια τους.
4. Η ωμότητα δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της πρώτα στην Ειδομένη από τους Σκοπιανούς και στη συνέχεια στον Πειραιά από τους χρυσαυγίτες. Μιχαλολιάκος και Κασιδιάρης επιδόθηκαν, όπως πάντα, σε αυτά που γνωρίζουν και μπορούν να κάνουν, όπως οι πίθηκοι, έχοντας στο πλάι τους τη φιλική παρουσία των μπάτσων. Θα ήμουν ηλίθιος αν απευθυνόμουν στη Δικαιοσύνη ρωτώντας πώς δύο υπόδικοι προκαλούν το δημόσιο αίσθημα. Από δω και στο εξής όλα τα περιμένω. Αλλά, προσέξτε, ο πολίτης που ακόμα και τώρα τρέφει μεγάλη εκτίμηση για τους νόμους σας, ελπίζω να έχει την κατανόησή σας όταν αναγκαστεί να υπερασπιστεί την ατομική του ακεραιότητα.
5. Τα κινήματα στην Ευρώπη είναι κατακερματισμένα. Μια από τις πολλές αιτίες αναμφίβολα, στις αρχές της δεκαετίας του '70, ήταν ο ιστορικός συμβιβασμός.
6. Τώρα, μέσα στο χοιροστάσιο, κοιτάμε έκπληκτοι δεξιά κι αριστερά, αλλά κανείς δεν τολμά να εκστομίσει μια ακόμη αξιοθρήνητη δικαιολογία. Αυτό το θεωρώ πρώτη σκέψη για την αυτογνωσία μας. Είμαστε υπεύθυνοι για την πτώση μας. Τώρα θα αποφασίσουμε: ή θα μας βουλιάξουν μέσα στη λάσπη ή θα επιχειρήσουμε όλοι μια έξοδο.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 17-4-2016