Η έρημος της Μάνδρας
1.
Μέσα στη χαοτική κατάσταση της χώρας, προστέθηκαν και 21 νεκροί από τη
φονική πλημμύρα στη Μάνδρα Αττικής. Οι αρμόδιοι της δημόσιας διοίκησης,
αντί να πετρώσουν από λύπη, προσπάθησαν να περάσουν τη σκυτάλη της
ευθύνης από τη μία υπηρεσία στην άλλη. Η γνωστή πρακτική του Νεοέλληνα
απέναντι στην ανάληψη των ευθυνών: κανείς δεν έχει ποτέ ευθύνη για
τίποτα! Πάντοτε είναι θέμα κάποιου άλλου. Και αυτό αποτελεί ένα μόνο
σύμπτωμα από τις παθογένειες αυτής της χώρας. Σε αυτήν την περίπτωση
λοιπόν, όλοι μαζί αγκαλιά ανακάλυψαν τον νέο εχθρό, του οποίου το όνομα
είναι Φύση. Για δες, η Φύση είναι άδικη και επιβλαβής! Ευκαιρίας
δοθείσης, ζήσαμε άλλη μια κοκορομαχία ανάμεσα στους δύο αρχηγούς των
μεγαλύτερων κομμάτων. Και η ζωή συνεχίζεται απαράλλαχτα και βασανιστικά
ίδια και απαράλλακτη.
2.
Επρεπε τόσοι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους για να γίνουν γνωστά τα
βάσανα της Μάνδρας. Τώρα όλοι μιλάνε πάνω στους πνιγμένους, οι πολιτικοί
αγκαλιά με τους δημοσιογράφους, και χωρίς να ορρωδούν προ ουδενός
στέκονται στην άκρη των ρευμάτων παραμιλώντας μπροστά στις κάμερες, ενώ η
ως επί το πλείστον μικροαστική ελληνική κοινωνία παρακολουθεί μες στην
απάθειά της τη λάσπη να αποκαλύπτει την κρυμμένη φρίκη.
3.
Μικροαστισμός και φιλανθρωπία αντάμα: «Ας πρόσεχαν πού έχτιζαν»
σχολίασαν αυτοί που προκαλούν και στηρίζουν κάθε ανομία, αυτοί που
κερδίζουν και βολεύονται από κάθε κατάργηση του κράτους δικαίου.
4.
Η αποθέωση του Μακιαβέλι: «Ενίοτε πρέπει να χρησιμοποιούμε λόγια για να
συγκαλύπτουν τις πράξεις. Αλλά τούτο πρέπει να γίνεται κατά τέτοιον
τρόπο ώστε κανείς να μη το αντιλαμβάνεται. `Η, αν γίνει αντιληπτό,
πρέπει να υπάρχουν πρόχειρες δικαιολογίες που να προβάλλονται
αυτοστιγμεί».
5.
Από 'δω και στο εξής οι πνιγμένοι θα είναι μόνιμη υπενθύμιση και απειλή
για όλους όσους χρόνια ολόκληρα γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα, που
έδιναν στη γραφειοκρατία το δικαίωμα να κυβερνά σε βάρος της ζωής,
αφήνοντας την ίδια τη ζωή να στηρίζεται στη μεταφυσική σιγουριά πως
είναι απίθανο να συμβεί το «κακό». Αλλά η γερόντισσα ακόμα φωνάζει:
«Εφτά φορές μας έχει βρει το κακό, πόσες άλλες θα αντέξουμε ακόμα;».
6.
Η τραγωδία ανάγκασε τους αρμόδιους της κρατικής διοίκησης να ανοίξουν
τους χάρτες τους για να εντοπίσουν την έρημο της Μάνδρας. Μου είναι
παγερά αδιάφορο αν η περιφερειάρχης ή ο διοικητής της Γενικής Διεύθυνσης
Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος μπορούν να συγχωρέσουν τον εαυτό τους.
Αυτό που έχει συντελεστεί, αθροιστικά στα παρελκόμενα της οικονομικής
κρίσης, είναι ακόμα βαθύτερο: θρέφει μελλοντικούς Ρασκόλνικοφ (από το
γνωστό έργο του Ντοστογιέφσκι).
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 26-7-2017
