Μεσαίωνας τώρα
1.
Καπιταλισμός: Η αέναη εξέλιξη του Μεσαίωνα. Πουλώντας πυρομαχικό υλικό
στη Σαουδική Αραβία, συμμετέχεις ενεργά στη γενοκτονία της Υεμένης. Οταν
ο Μητσοτάκης φωνάζει, αγκαλιά με τον πρωθυπουργό, «έχουμε ανάγκη τα 65
εκατομμύρια», όλοι καταλαβαίνουν ότι η ηθική στους κύκλους αυτούς έχει
πάψει να υπάρχει. Η απόφαση της κυβέρνησης να επενδύσει σε μια πράξη που
συντελεί σε εγκλήματα πολέμου καταγράφεται στη συνείδηση όλων. Δεν
είναι της παρούσης να αναρωτηθούμε πώς μια κυβέρνηση που ενστερνίζεται
τις ανθρωπιστικές ιδέες έφτασε έως εδώ, έτσι κι αλλιώς οι γνωστοί
αναλυτές, που έχουν το κατοχυρωμένο δικαίωμα στο δημόσιο χασμουρητό, θα
αναλύσουν το καθετί και έπειτα θα γυρίσουν πλευρό για να συνεχίσουν τον
ύπνο τους.
2.
Τι απλότητα, τι βαθιά καλοσύνη αναδύεται από τα αστικά κομμωτήρια που
επιθυμούν διακαώς να ονομάζονται «πολιτικά κόμματα». Τόσον καιρό η
κυβέρνηση έκρυβε σφαίρες και βόμβες με τον γνωστό τρόπο άλλων δεκαετιών.
Σίγουροι όλοι μαζί, ροζ και γαλάζιοι, ότι το εμπόριο των όπλων κάνει το
χρήμα να ρέει, επαναπαύθηκαν στην ιδέα και αφέθηκαν σε δύο ντενεκέδες
περιπλανώμενους να κάνουν το ντιλ με τη Σαουδική Αραβία, δουλεύοντας
ωστόσο προς όφελος του αγοραστή. Οταν οι Κόκκινοι έθεσαν θέμα ηθικής
τάξεως, τότε άρχισαν οι Αριστεροί να αναρωτιούνται αν το πολεμικό υλικό
θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της Υεμένης. Φυσικά, θα περιμένουν την
Ευρωπαϊκή Ενωση να πάρει πρώτη εκείνη θέση για τη Σαουδική Αραβία, και
θα ακολουθήσουν καταδικάζοντας κι αυτοί.
3.
Η ετοιμόρροπη ηθική και η πνευματική συγγένεια των δύο αρχηγών των
αστικών κομμάτων βρίσκονται στο κέντρο της έρημης ζωής μας. Και οι δύο
είναι κατώτεροι των περιστάσεων, μαριονέτες που τις χειραγωγούν οι
Ευρωπαίοι. Τώρα ξεπέρασαν τα όρια της πραγματικότητας: Οι Αριστεροί
αποφάσισαν να καταργήσουν το δικαίωμα στην απεργία, ακολουθώντας τις
εντολές της Κομισιόν. Οι Δεξιοί τρίβουν τα χέρια τους από ευχαρίστηση.
Οταν ακολουθείς εντολές, ζεις σε ένα αφηρημένο περιβάλλον και κάθε
κίνηση μοιάζει να γίνεται εν υπνώσει. Σαν να βρίσκεσαι σε γλυκιά νάρκη,
γοητευμένος από τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Αλλά το όνειρο της κυβέρνησης
διέκοψαν απότομα οι Κόκκινοι και τους γύρισαν πάλι στην πραγματικότητα
που αγνοούν, στα δύσκολα, για να δείξουν πως είναι ξεβράκωτοι.
4.
Τα αποτελέσματα της γονυκλισίας στην Ευρώπη είναι οδυνηρά. Είμαστε
βαριά χρεωμένοι στο αβαείο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, που ωστόσο δεν έχει
πετύχει απολύτως το στόχο της: Να μας εξημερώσει. Στο πλαίσιο πάντα της
νουθεσίας, το αβαείο αποφασίζει να παίξει τώρα το ρόλο των φιλάνθρωπων,
να αφήσει για λίγο τις τεχνικές και τις διοικητικές γνώσεις και να
επιτρέψει, ό,τι πέσει από το τραπέζι τους να το μαζέψουν οι εγχώριοι
υποτελείς και να το παρουσιάσουν σαν οικονομικό θαύμα, εξαίροντας την
κατανόηση που επέδειξαν οι Ευρωπαίοι.
5.
Η κατάθλιψη σαρώνει και πώς μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Ο ελληνικός
λαός έχει παραδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου απαισιοδοξία: «Η εποχή μας
παρακολουθεί τη διάχυση της κατάθλιψης, που καθίσταται πλέον τετριμμένη,
ένα κοινός τόπος. Τα πάντα συνηγορούν στη μετάλλαξή της: το οικονομικό
κλίμα της φιλελεύθερης ανταγωνιστικής κοινωνίας (...). Η παγκοσμιοποίηση
της αποχαύνωσης άρχισε: Τα στελέχη της επωμίζονται τον αφανισμό της
ανάγκης για στοχασμό και προβληματισμό, καταλαμβάνοντας όλο τον ελεύθερο
χρόνο των μαζών με παιχνίδια παντός είδους. Η τεχνολογία παρέχει τώρα
όλα τα σχετικά μέσα... λαμβάνουμε από το διαδίκτυο πλήθος άχρηστες
πληροφορίες μέχρι τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και τον πολύπλοκο
τηλεοπτικό δέκτη που συγκεντρώνει την προσοχή του πλήθους στο εικονικό
και την ανεκδοτολογία, εγκαταλείποντας το πραγματικό και το σημαντικό
στον έλεγχο των ιθυνόντων, οι οποίοι ικανοποιούν τις δικές τους
φαντασιώσεις περί εξουσίας... μια εσφαλμένη αντίληψη περί προόδου,
αποκοιμίζοντας τις συνειδήσεις με τίμημα την επαναστροφή του ανθρώπου
στο αμιγώς βιολογικό επίπεδο. Το ζήτημα του γενικού νοήματος
εξανεμίζεται στην επιδίωξη αμέτρητων πλαστών μικροαναγκών». Από την
«Ιστορία της κατάθλιψης» του Ζωρζ Μινουά (μετ. Βάλιας Σερέτη, εκδόσεις
«Νάρκισσος»).
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 9-12-2017
