ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Σαν τα πουλιά

1. Πέρασα και φέτος από το Φεστιβάλ της Νεολαίας. Ναι, είναι μια βαθιά ανάσα πριν βάλουμε πάλι μέσα το κεφάλι στον αγώνα για τη βιοτή.

2. Ολες οι γενιές συναντώνται εδώ και είναι συγκινητικό να τις βλέπεις να λειτουργούν σαν ένα ενιαίο σώμα που ανανεώνεται και ανανεώνει την παράδοση του Κόμματος.

3. Είδα και νέα και παλιά πρόσωπα. Κρατώ πάντα την ίδια τακτική. Κάθομαι σε μια άκρη και τα παρατηρώ όλα, όπως κάνουν αυτοί που παρακολουθούν τα πουλιά και καταγράφουν τις κινήσεις τους. Γιατί ο δικός μας κόσμος είναι σαν τα πουλιά. Λαλούν μέσα στο φως, αλλά λαλούν και στο σκοτάδι.

4. Εχοντας επιθυμήσει τον ρέοντα λόγο, τρυπώνω ανάμεσα στον κόσμο και ακούω φράσεις, σκέψεις από τους βετεράνους μας, τους παλαιούς συνοδοιπόρους. Και τους παρακολουθώ και εμπνέομαι από τη «λάβα» τους, που κυλά ελεύθερη.

5. Πρόκειται για μια γιορτή που θεμέλιος λίθος της είναι η ανατροπή, η γενική κριτική για το αποτρόπαιο πολιτικό σύστημα στο οποίο ζούμε, για τον ατομικισμό, τις γελοίες φιλοδοξίες, τις ψεύτικες αντιπαλότητες, τα πολιτικά αστικά κόμματα, τη φλυαρία των οποίων όλο και περισσότεροι απεχθάνονται.

6. Στο κέντρο της γιορτής υποβόσκει ο αγώνας και η αγωνία του λαού για την έξοδο από το τέλμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Καμία επιείκεια στους τραπεζίτες, που πειραματίστηκαν επάνω μας με σκοπό το κέρδος. Δεν κομίζω γλαύκας, είμαι ένας κρίκος στην ατέλειωτη αλυσίδα των θυμάτων. Οι ζωές όλων μας έχουν να κάνουν με τις απειλές μιας παγκόσμιας συμμορίας που δεν κρύβει την εχθρότητά της απέναντί μας. Σε καθημερινή βάση προσβολές, ταπεινώσεις και δήθεν απόπειρες των ψευτογκουρού της οικονομίας να μας σώσουν.

7. Το μεγαλύτερο ψέμα σε βάρος μας συντελείται απ' όσους εξυπηρετούν το κεφάλαιο χρησιμοποιώντας χίλιες προφάσεις. Λαδώνουν αδιαμαρτύρητα το μηχανισμό για να κρατούν το σύστημα σε άριστη κατάσταση και ετοιμότητα. Δεν κρατιούνται πλέον ούτε τα προσχήματα. Και ο χρόνος μοιάζει να κυλάει προς τα πίσω, σαν να ζούμε τις ζωές των παππούδων μας, οι οποίες ήταν απολύτως αναλώσιμες. Οι γέροντές μας συνταξιούχοι είναι εκ φύσεως ακίνδυνοι, άρα κατά μέτωπον επίθεση: Κόψτε μία φορά τις συντάξεις, κόψτε δύο φορές τις συντάξεις, τρεις... Γιατί να μην τις κόψουν και τελείως!

8. Ο καπιταλισμός, μια αθλιότητα. Αυτοί που τον εκπροσωπούν είναι, από τη μια, οι εκπρόσωποι του τραπεζικού συστήματος, που φυσικά είναι άριστοι εκπρόσωποι της κυρίαρχης ηθικής, οι άριστα καταρτισμένοι επιστήμονες που ενδιαφέρονται μόνο για την καριέρα τους και οι μορφωμένοι καλλιτέχνες που κοιτάνε τις απολαβές τους. Ολοι αναγνωρίζουν σιωπηρώς την ηθική του κέρδους του χρηματιστηρίου, που την ακολουθούν μαζί τους και πλήθος ανθρωπάκια πιστεύοντας πως ο πλούτος θα τους χτυπήσει αργά ή γρήγορα την πόρτα, όπως συμβαίνει στις ελληνικές ταινίες του '50 - '60. Νομίζετε πως οι Ελληνες σήμερα δεν παίζουν στα ίδια; Οτι δεν έχουν παραδώσει την ψυχή και το σώμα τους στο κυνήγι του κέρδους; Και από κοντά και η Εκκλησία που λατρεύει το χρήμα με το πρόσχημα ότι έτσι θα βοηθήσει τους αδύναμους. Ετσι, η ζωή συνεχίζεται ίδια και απαράλλαχτη, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά ότι δεν θεωρείται αυτονόητο δικαίωμα, αλλά είναι αποτέλεσμα διεκδικήσεων και αγώνων.

9. Νομίζουν πως σε όλους έχουν περάσει θηλιά στο λαιμό. Αλλά δεν μπορούν να δουν πως σε πολλούς από μας το σχοινί βρίσκεται στα δικά μας χέρια.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

 

 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 6-10-2018

ΚΑΝΕΛΛΗ

Εχε στο νου σου το παιδί

Τριανταέξι χιλιάδες λιγότερες γεννήσεις από θανάτους έχουμε. Κοντά εβδομήντα χιλιάδες παιδιά έχασαν τον κλήρο, το λαχνό του voucher για τον παιδικό σταθμό. Το θαύμα να φτιάξεις πάνω από διακόσιους νέους παιδικούς σταθμούς με εφάπαξ καμιά εξηνταριά χιλιάδες ευρώ μέσα στο 18, όχι απλώς δεν συντελέστηκε, αλλά ξεπέρασε σε επικοινωνιακή απάτη και το πάλαι ποτέ νερό του Καματερού. Ξέρω γυναίκα τριανταπεντάρα, αυτοαπασχολούμενη με τρελά ωράρια, που το δίχρονο παιδί της άλλαξε τρεις σταθμούς για να γυρίσει σ' αυτόν που το πήγε πέρυσι, αφού επιστρατεύτηκαν γκρίνια, απειλές, μέσα και παράμεσα.

Αλλωστε ο ΣΕΒ θέλει τα μωρά να αποκτήσουν ψηφιακές δεξιότητες, πριν καλά καλά μιλήσουν, για να εξασφαλίσει νωρίς νωρίς online δουλάκια με κονσερβαρισμένα μυαλουδάκια, μεγαλωμένα σε σταθμούς, που εφτά στους δέκα δεν έχουν αυλή και σχεδόν τρεις στις δέκα τάξεις δεν έχουν καν παράθυρο. Δώστε ρε δεξιότητες κομπιουτεράδικες σε πιτσιρίκια, που δεν μπορούν να τρέξουν και να παίξουν, δεν έχουν αγγίξει χώμα ή λουλούδια και είναι σε ποσοστό 65% παιδιά ανέργων και φτωχών λαϊκών οικογενειών. Απ' αυτά τα συγκλονιστικά στοιχεία που έδωσε ο ΓΓ του Κόμματος στην πρόσφατη ομιλία του, στη Νομική, για την Προσχολική Αγωγή, προτείνοντας να ανοίξουμε «τον όμορφο δρόμο της ανατροπής», ομιλία κυριολεκτικά «παιδαγωγικό ποίημα», που θάφτηκε επικοινωνιακά από πληθώρα μαζικών μέσων και κομματικών ντουντούκων, που τάχα μου δήθεν κόπτονται και σπαράζουν για το μέλλον της χώρας των παιδιών, είναι ένα διαλεκτικό ρινγκ στο οποίο πρέπει να μπούμε και να χτυπηθούμε μέχρι το νοκ άουτ του αντιπάλου, σύντροφοι.

Γιατί έξω απ' τα σχοινιά αυτού του ρινγκ, ΣΥΡΙΖΑίοι και ΑΝΕΛίτες και Νεοδημοκράτες και ΚΙΝΑΛιοι και κεντροτιποτάδες και επικοινωνιάδες και λαϊκιστές και φασισταριά, τα παιδιά, τα μωρά, τα βρέφη, οι έφηβοι, τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, έχουνε βγει κυριολεκτικά σε μια λοταρία κόλασης.

Αρκεί μια περιήγηση στις πάντα διαβαστερές ειδήσεις περί παιδιών εδώ, και στον υπόλοιπο θαυμαστό καπιταλιστικό κόσμο, για να σου στρίψει η βίδα, επίσης κυριολεκτικά, και να βγεις στο δρόμο να φωνάζεις μαζί με το «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» και «φονιάδες των παιδιών πολεμοκάπηλοι ρουφιάνοι». Δε θέλω να βρωμίσω τη στήλη με τραγικές ιστορίες παιδιών, παγιδευμένων στον πακτωλό δισεκατομμυρίων της διαδικτυακής πορνογραφίας, παιδιών που χρειάζεται έρανος για να σωθεί η ζωή τους, μωρών και βρεφών που εγκαταλείπονται σε ελάχιστες κανονικές και αρκετές ύποπτες δομές, λόγω αδυναμίας εξαθλιωμένων γονέων να τα συντηρήσουν, πολλώ μάλλον να τα εκπαιδεύσουν.

Θέλω να σταθώ σ' αυτό που για μια ακόμη φορά κάνει το Κόμμα, να χτυπάει δηλαδή, όπως 100 χρόνια, τη σάπια ρίζα, την καρδιά του προβλήματος, της υποθήκευσης, για να μην πω της γενοκτονίας του μέλλοντος του κόσμου, που είναι τα παιδιά. Οπως το κανε η δασκάλα, η αντάρτισσα στα βουνά, απ' τις μούσες του ΕΑΜ, και ζωντανεύει σαν θεά στα μάτια του μικρού ανταρτόπουλου (λεύκωμα για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ), που φρόντισε εκτός από το να φυτέψει γράμματα στα μυαλουδάκια των παιδιών, να τους εξασφαλίσει και παπούτσια και τσουράπια...

Η λέξη σταθμός, όταν μιλάς για παιδιά, έχει βαριά ιδεολογική φόρτιση και όχι απλώς πρόσημο. Για τους κομμουνιστές, ο παιδικός σταθμός είναι το πρώτο αποφασιστικό, γεμάτο σωματικά, ψυχικά και πνευματικά εφόδια, βήμα, απ' τα πολλά της ανθρώπινης ζωής. Για τους καπιταλίστες είναι κάτι ανάμεσα σε πάρκινγκ παιδιών ή εργοστάσιο εύκολης αναπαραγωγής του χειραγωγημένου απ' την αρχή της ζωής του πληθυσμού, ώστε να προσαρμόζεται καλύτερα στο σύστημά του.

Κανένα όνειρο δεν μπορεί να πάρει εκδίκηση αν δεν έχεις στο νου σου το παιδί και δεν γλιτώσει για να υπάρχει ελπίδα...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 6-10-2018

ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ο γάμος της φρίκης με την πολιτεία

1. Το μικρό κορίτσι που φόρεσε τα φτερά του Ικαρου στο Μάτι για να γλιτώσει από τη φωτιά μ' έχει στοιχειώσει. Παραφράζοντας τον Ανδρέα Κάλβο, «από ψηλά καθώς έπεσε, απέθανεν ελεύθερο». Αχ, τι όνειρα θα έκανε η κατά χάριν κόρη μας! Δυστυχώς η χαρά της νεότητας συντρίφτηκε στο Κόκκινο Λιμανάκι.

2. Τι σημασία έχει που ο πρωθυπουργός ανέλαβε την ευθύνη. Δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση που να δείχνει ταπεινότητα. Και το τριήμερο πένθος δεν διορθώνει την υπεροψία ούτε την υποκρισία της Πολιτείας. Κι έτσι άρχισε ένας νέος κύκλος «εργασιών» μέχρι τις εκλογές: Η κυβέρνηση να προσπαθεί να θάψει με κάθε τρόπο το θέμα, και ο Κυριάκος το Κοκοράκι να το ξεθάβει με κάθε ευκαιρία. Ωστόσο, η πράξη της εγκατάλειψης δεν παραγράφεται. Θα λειτουργεί στο διηνεκές. Και την ώρα που θα βγάζουν δεκάρικους λόγους με στόχο την αρπαγή της εξουσίας, η τέφρα των νεκρών θα φαίνεται εκεί, πάνω τους, κι ας μην το καταλαβαίνουν εκείνοι.

3. Ο εισαγγελέας που έχει αναλάβει την υπόθεση δήλωσε πως χρειάζεται κι άλλα στοιχεία, πιο πολλά στοιχεία. Δεν έχω σκοπό να βασανίσω τα αυτονόητα, ούτε να αρχίσω να μιλάω τα κορακίστικα.

4. Ας επιστρέψουμε στα πιο πρόσφατα γεγονότα. Φρίκη! Φρίκη το λιντσάρισμα στην Ομόνοια, που έγινε από δύο ευυπόληπτους πολίτες στο φως της μέρας. Ο μικροαστός σκύβει το κεφάλι στον ισχυρό βασανιστή του, αλλά γίνεται αμείλικτος στον φτωχοδιάβολο. Πόσο εύκολα το θύμα μπορεί να γίνει θύτης όταν απουσιάζει η κρίση. Και για να μην ξεχνιόμαστε ότι ο μικροαστισμός ορίζει την κυρίαρχη ηθική, ο έτερος εμπλεκόμενος παραδέχτηκε πως, αν γνώριζε το σάλο που ξέσπασε, δεν θα είχε αναμειχθεί!

5. Στη χώρα μας έχουν πολλαπλασιαστεί τα περιστατικά βίας, κυρίως από ακροδεξιές ομάδες και την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ανοιχτή πληγή η δίκη του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα. Ανυπόφορη πια η κατάσταση. Ο δολοφόνος του συμπλήρωσε το 18μηνο και είναι ελεύθερος. Οι χρυσαυγίτες κατηγορούμενοι περιφρονούν το δικαστήριο και δεν προσέρχονται. Αν εμφανιστούν, σκοπό έχουν μόνο να προκαλέσουν - και συχνά την μητέρα του νεκρού. Σε αυτήν την ξεχαρβαλωμένη κοινωνία, είναι σίγουροι πως θα τη βγάλουν καθαρή.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 29-9-2018

ΚΑΝΕΛΛΗ

Η μεγάλη ανατριχίλα

Αμα κοιτάς την άβυσσο συνεχώς, στο τέλος σε τραβάει μέσα. Και πάει πολύς καιρός, που στον τόπο μας η κοινωνία στριμώχτηκε κι υποχρεώθηκε να κοιτάει την άβυσσο ακόμα κι όταν κοιμάται. Η εξοικείωση με το τέρας πολλαπλασίασε τα μικρά τέρατα που μπορεί να ξυπνήσουν υποκειμενικά στον καθένα και στην καθεμιά μέσα του, αλλά και αντικειμενικά στον καλλιεργημένο φιδότοπο της κυρίαρχης τρέχουσας τάξης πραγμάτων. Πάνε δεκαετίες που βλέπουμε στα κανάλια, στα τάμπλετ και τους υπολογιστές τα λιντσαρίσματα, τους πυροβολισμούς, τις εκτελέσεις για ψύλλου πήδημα απ' άκρη σ' άκρη της Γης. Να πολλαπλασιάζονται, να ενδύονται πολιτικό μανδύα, να διχάζουν κοινότητες και λαούς απ' την άμβλωση έως το χρώμα του δέρματος, κι απ' τον αντισημιτισμό έως τον αντιμουσουλμανισμό, απ' την υπέρβαση του ορίου αμύνης έως την κατάχρηση δικαιώματος, απ' τα βιντεοπαιχνίδια online μέχρι τα παιχνίδια της κρατικής βίας με τον πραγματικό ή ελεγχόμενο ακτιβισμό αιχμής.

Κι έτσι πολύ γρηγορότερα του αναμενόμενου, η ...γνωστή κι απ' την έβδομη τέχνη ως την ερμηνεία της Βίβλου και του Κορανίου αμερικανιά ως προς το λεξιλόγιο που ντύνει τη βία και τον νόμο του Λιντς κατά περίσταση πότε με πατριωτισμό (όπου ξεφυτρώνει στολή), πότε με τρομοκρατία (όπου ξεφυτρώνει κουκούλα), έφτασε και στα καθ' ημάς. Οσα πρόσημα κι αν της βάλεις, η άβυσσος παραμένει άβυσσος και δεν είναι ούτε σχηματικά η ψυχή του ανθρώπου, αλλά του κτήνους. Οποιανού δεν του σηκώθηκε η τρίχα βλέποντας τα βίντεο των «αγανακτισμένων - τρομοκρατημένων» πολιτών και των ένστολων πάνοπλων υπερασπιστών του «νόμου και της τάξης» απέναντι στον Ζακ, είτε παγιδευμένο είτε σε κατάσταση αμόκ είτε ξαπλωμένο και εξουδετερωμένο και αιμόφυρτο, όποιου δεν του κοκκίνισε η τσίπα τα μάγουλα (ιδιότητα μόνον του ανθρώπινου είδους) μόλις που προλαβαίνει να σκεφτεί ότι είναι ήδη στη θέση του επόμενου Ζακ, όταν βρεθεί η... καταλληλότερη στιγμή χειραγώγησης των τυφλών της αβύσσου του φασισμού.

Ολοι λένε πως ένας ή δύο μες στο τρομοκρατημένο, αποκτηνωμένο, εκφασισμένο ενσυναίσθητα ή ανεπαισθήτως πλήθος, υπήρξαν άνθρωποι στο μπόι του ανθρώπου και αντιστάθηκαν στο αποτρόπαιο. Κι όμως! Δε βρέθηκε ούτε ένα βίντεο αυτών των ανθρώπων να τους δούμε φάτσα κάρτα, να τους ακούσουμε, να τους θαυμάσουμε, να παρηγορηθούμε με τις πυγολαμπίδες που οριοθετούν την άβυσσο. Κι αυτό δεν θέλω να σκεφτώ ότι μπορεί κάποιος να το πετάξει ως ευθύνη από πάνω του λέγοντας πως δεν θέλησε να τους εκθέσει ή να τους στιγματίσει τελικά ως καλούς και γενναίους. Γιατί αν όλα τα κινητά, ερασιτεχνικά κι επαγγελματικά, στρέφονται μόνο προς την καταγραφή του φόνου τότε, δυστυχώς, έστω κι άθελα δεν θα δείξουν ποτέ την ταμπέλα εξόδου απ' το ναρκοπέδιο στο οποίο περπατάμε εκλαμβάνοντάς το ως χαρτογραφημένο. Από κείνη τη μέρα το γαλλικό παιδικό τραγούδι για τον Ζακ, που ρωτάει «κοιμάστε;», νομίζω ότι ήδη στοιχειώνει όσους καμώνονται ότι η δικαιοσύνη αποδίδεται μόνο στην ηλικία της άναρθρης αθωότητας... Για να μην υπάρξει επόμενος Ζακ, εκτός από τον ήλιο, θέλει και η αυτοψία του βίντεο δουλειά πολλή, για να γυρίσει ανάποδα την άβυσσο στους ιδιοκτήτες της.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 29-9-2018