ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΑ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Το τελευταίο «αντίο» στη συντρόφισσα Μαρία Παπαδήμα-Βενετσανοπούλου

Στελέχη του Κόμματος σε θέσεις τιμητικής φρουράς δίπλα στην αλύγιστη κομμουνίστρια

«...Ολο είχα στο μυαλό μου το πώς θα νικήσουμε. Εμείς δεν είχαμε τίποτα, είχαμε μόνο τα όπλα, ενώ αυτοί είχαν αεροπλάνα, τανκς, πολυβόλα, τόσα μέσα. Ολη μας η ζωή στο Γράμμο ήταν πόλεμος, τίποτε άλλο. Και έτσι 29 Αυγούστου νικηθήκαμε, δεν αντέξαμε άλλο, 28 με 29 Αυγούστου του '49. Ο Στρατός θριαμβολογούσε, γιόρταζε, πέταγε πυροτεχνήματα, φωτοβολίδες και μας χτύπαγε συνέχεια, κι εμείς τραβάγαμε τώρα για την Αλβανία...». Λόγια της κομμουνίστριας Μαρίας Παπαδήμα-Βενετσανοπούλου, αγωνίστριας της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, που «έφυγε» στις 19/1 και η πολιτική της κηδεία έγινε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου το περασμένο Σάββατο. Τα λόγια της αυτά μετέφερε στο χαιρετισμό της η B. Παναγή, που την αποχαιρέτησε εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Α' Αθήνας - Γαλατσίου και της ΚΟΒ Παγκρατίου της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ. Στην κηδεία, μεταξύ άλλων, το «παρών» έδωσε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ, καθώς και ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, Χρήστος Τσιντζιλώνης.Η ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ, Μαρία Βενετσανοπούλου, που έζησε μέχρι τα 92 της χρόνια, «αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στον αγώνα για τα δίκαια της εργατικής τάξης και του λαού. Συνέδεσε όλη της τη ζωή με το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα, δεν έλειψε ούτε στιγμή από καμιά μάχη, δεν λιποψύχησε ποτέ, δεν έκανε πίσω, δεν ταλαντεύτηκε στις πολλές δύσκολες καμπές που πέρασε το Κόμμα μας», τόνισε χαρακτηριστικά στην ομιλία του το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Γ. Τούσσας.
Στη συνέχεια, ο Γ. Τούσσας αναφέρθηκε στο πλούσιο αγωνιστικό βιογραφικό της συντρόφισσας: Γεννήθηκε το 1924 στο χωριό Αθαμάνιο Αρτας, σε μία φτωχική οικογένεια. Την περίοδο της ναζιστικής κατοχής αμέσως εντάχθηκε στην Εθνική Αλληλεγγύη και κατόπιν στην ΕΠΟΝ. Ηταν από τις πρώτες γυναίκες στο χωριό της που δήλωσε ότι θέλει να πολεμήσει στο αντάρτικο. Γίνεται μέλος του ΚΚΕ το 1943. Κατατάσσεται στην 8η Μεραρχία του ΕΛΑΣ στη Μεσούντα, παίρνει μέρος σε μάχες στην Αμφιλοχία και στην Πρέβεζα.
Μετά τη Βάρκιζα η διμοιρία της αναγκάζεται να παραδώσει τα όπλα στην Αρτα. Τη μέρα που παραδίνανε τα όπλα, καταφέρνει να πάρει ένα και να το κρύψει. Συλλαμβάνεται και πιέζεται να υπογράψει δήλωση, δεν υπέγραψε και βασανίστηκε από τους «ΜΑΫδες». Παραμένει στο χωριό της και προσπαθεί να έρθει σε επαφή με την Οργάνωση με δυσκολία, μιας και οι περισσότεροι είναι στις εξορίες και τις φυλακές. Το 1947 κατατάσσεται στον ΔΣΕ, παίρνει μέρος σε μάχες και επιχειρήσεις στη Μουργκάνα και την ευρύτερη περιοχή. Παίρνει το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Στη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ, στο Λαιμό Πρεσπών, γνώρισε τον άντρα της, τον Βασίλη Βενετσανόπουλο. Μετά την ήττα του ΔΣΕ, περνάει μαζί με συναγωνιστές της στην Αλβανία και από εκεί στην Τασκένδη. Στην Τασκένδη σπουδάζει στη Σχολή Βιομηχανίας Επεξεργασίας Βάμβακος, ξανασμίγει με τον σύντροφο Βασίλη, παντρεύονται και φεύγουν για τη Ρουμανία. Με την επιστροφή στην Ελλάδα, συνεχίζει να παλεύει οργανωμένα μέσα από τις γραμμές του Κόμματος. Πιστή στο Κόμμα και στις πιο δύσκολες φάσεις της Ιστορίας του, μαχήτρια, υπερασπιζόταν έως το τέλος της ζωής της με πάθος τα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
«Τόσο η συντρόφισσα Μαρία όσο και ο σύντροφος Βασίλης ήταν από εκείνους που χωρίς να υπολογίσουν θυσίες ακολούθησαν το δρόμο του αγώνα, ανταποκρινόμενοι στη φωνή της συνείδησης και του χρέους, που ταυτίζεται με το δίκιο του λαού και την ανάγκη της εποχής, την πάλη της εργατικής τάξης για το σοσιαλισμό», τόνισε ο Γ. Τούσσας. «Η συντρόφισσα Μαρία ανήκει σε εκείνη τη γενιά των κομμουνιστών, των αλύγιστων της ταξικής πάλης, που πάντα θα μας εμπνέουν με τη ζωή τους, τη δράση τους και γενικότερα το παράδειγμά τους... Είμαστε περήφανοι που παλέψαμε μαζί της, που μαζί της δώσαμε τόσους αγώνες, που γευτήκαμε τις χαρές και τις δυσκολίες της κομματικής ζωής, που παίρναμε δύναμη και κουράγιο από το προσωπικό της παράδειγμα. Η ΚΕ του ΚΚΕ, σύσσωμο το Κόμμα μας δίνουμε σήμερα τον ύστατο χαιρετισμό στη συντρόφισσά μας...».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 24-1-2017