ΤΡΟΦΕΙΑ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ

Απαλλάσσονται από τα τροφεία οι λαϊκές οικογένειες

Η πλήρης απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής τροφείων στους παιδικούς σταθμούς για όσες οικογένειες εμφανίζουν ετήσιο εισόδημα έως 25.000 ευρώ, αποφασίστηκε την Παρασκευή 23 Γενάρη, στην πρώτη συνεδρίαση του ΝΠΔΔ «Λ. Μανωλίδη», μετά από πρόταση της νέας δημοτικής αρχής και του κομμουνιστή δημάρχου, Ηλία Σταμέλου.

Ταυτόχρονα, διατηρούνται όλες οι άλλες ειδικές κατηγορίες που ίσχυαν έως σήμερα (άνεργοι, οικογένειες με περισσότερα από ένα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς κ.ά.).
Σε ανακοίνωσή του, ο Δήμος Καισαριανής τονίζει ότι «παρά τις τραγικές οικονομικές συνθήκες μέσα στις οποίες καλούνται οι δήμοι να λειτουργήσουν, την πολύ επιβαρυμένη κατάσταση του ΝΠ, θεωρούμε ότι είναι υποχρέωσή μας να ιεραρχήσουμε μέτρα για τη στήριξη των λαϊκών οικογενειών της Καισαριανής.
Μ' αυτόν τον τρόπο, έμπρακτα ο Δήμος Καισαριανής συμβάλλει στην ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων της πόλης μας, που έχουν χτυπηθεί από την κρίση και τις πολιτικές που εφάρμοσαν ΕΕ και κυβερνήσεις, προκειμένου να μετατρέψουν ένα κοινωνικό αγαθό σε ανταποδοτική υπηρεσία.
Η νέα δημοτική αρχή σηματοδοτεί μ' αυτόν τον τρόπο την κατεύθυνση που θα κινηθεί το επόμενο διάστημα, έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις σημερινές ανάγκες. Παράλληλα, υπόσχεται ότι θα σταθεί στο πλάι του κινήματος, στον αγώνα για την πλήρη κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς, διεκδικώντας χρηματοδότηση και το απαραίτητο προσωπικό με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας, για όλες τις κοινωνικές δομές».

Ριζοσπαστης 28-1-2015

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ

Το ΠΑΣΟΚ ξανά είναι εδώ!

Δεν είναι αστείο: Στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ μετρά δύο στους δέκα «υπερ» - υπουργούς και δύο υφυπουργούς. Θέση υπουργού καταλαμβάνουν οι Π. Κουρουμπλής (στο Υγείας), τρεις φορές βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας εκλεγμένος με το ΠΑΣΟΚ, και Ν. Κοτζιάς (στο Εξωτερικών), στενός συνεργάτης παλαιότερα του Γ. Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών και πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ). Θέση υφυπουργού πήραν οι Π. Σγουρίδης (ήταν στο Επικρατείας των ΑΝΕΛ), επί είκοσι χρόνια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, και ο Ν. Τόσκας, βασικός συντάκτης του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για την Αμυνα, στις εκλογές του 2009, αλλά και επικεφαλής του Γραφείου του υπουργού Αμυνας του ΠΑΣΟΚ Π. Μπεγλίτη, στη διετία 2009 - 2011.Η ΝΔ τα πήγε λίγο χειρότερα... Μόνο ένας πρώην υφυπουργός της έχει θέση υπουργού στη νέα συγκυβέρνηση, ο Π. Καμμένος. Ωστόσο, είδε να υφυπουργοποιούνται η Ελενα Κουντουρά, βουλευτής της από το 2004 έως το 2007, και η Αναστασία Κόλλια - Τσαρουχά, βουλευτής της στις εκλογές στα 2000, 2004, 2007 και 2009.

Ριζοσπάστης 28-1-2015

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015 ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΑΣ

Για τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών 25ης Ιανουαρίου 2015 επιλέξτε τον παρακάτω σύνδεσμο.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Αναλυτικοί σταυροί ανα τμήμα εδω

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 25ης ΓΕΝΑΡΗ 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΤΗΣ 25^ης ΓΕΝΑΡΗ 2015

1. Η ΚΕ χαιρετίζει τα χιλιάδες μέλη, τους φίλους και οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους συνεργαζόμενους, τους ψηφοφόρους, που έδωσαν τη μάχη, συστρατεύτηκαν και συνέβαλλαν στην ενίσχυση του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ σημείωσε άνοδο σε ποσοστά (+1%), ψήφους (+61.000) και βουλευτές (+3) σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό, τις ψήφους και τους βουλευτές του Ιούνη του 2012, εκλέγοντας 15 βουλευτές. Επιβεβαιώνεται η θετική τάση συσπείρωσης στο ΚΚΕ, ανάκτησης απωλειών ψήφων, εισροής νέων.

Ιδιαίτερα, θέλουμε να χαιρετίσουμε τους ψηφοφόρους που για πρώτη φορά ψήφισαν το ΚΚΕ, εκτιμώντας τη σταθερότητα, τη συνέπεια, την ανιδιοτέλειά του, τη μαχητικότητά του στην πάλη για τα συμφέροντα του εργαζομένου λαού, ακόμη και αν δεν συμφωνούν όλοι με όλες τις θέσεις του ΚΚΕ.

Καλούμε όσους έκαναν το θετικό βήμα και ψήφισαν για πρώτη φορά το ΚΚΕ, να συνεχίσουν και να συναντηθούν μαζί μας στους καθημερινούς αγώνες, στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς και νεολαίας, στο κίνημα, για τις επείγουσες διεκδικήσεις, για την ανάκτηση των απωλειών, αλλά και γενικότερα στην πάλη για να αλλάξει συνολικά χέρια η εξουσία. Αποτελεί ευθύνη και καθήκον άμεσης προτεραιότητας η σύσφιξη των σχέσεων του Κόμματος, από την Κεντρική Επιτροπή έως την κάθε Κομματική Οργάνωση, με όλους αυτούς τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και νέους ανθρώπους που έκαναν το βήμα, βρέθηκαν στο πλάι του ΚΚΕ, το ενίσχυσαν στις εκλογές, διευρύνοντας τους δεσμούς με νέες εργατικές, λαϊκές δυνάμεις.

Οι παράγοντες που διαμόρφωσαν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι μόνο του τελευταίου μήνα, της καθαρής προεκλογικής περιόδου. Ιδιαίτερη σημασία και προτεραιότητα είχε η έντονη ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική δουλειά όλου του Κόμματος και της ΚΝΕ για την ιδεολογική θωράκιση των γραμμών μας, του περίγυρου ευρύτερα, που προηγήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα. Η σταθερότητα που έδειξε το ΚΚΕ, ιδιαίτερα από το 2012 και παρά τις σημαντικές απώλειές του, για την προώθηση και προβολή της στρατηγικής του, το σταθερό μέτωπο αντιπαράθεσης με την συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, αλλά και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας τις συνεχείς μεταλλάξεις του, συνέβαλλαν σημαντικά στο σημερινό αποτέλεσμα. Η πολύτιμη πείρα από την δράση αυτή πρέπει και μπορεί να αποτελέσει συστατικό, μόνιμο στοιχείο της δουλειάς όλων των Κομματικών Οργανώσεων Βάσης, όπως και των οργανώσεων της ΚΝΕ.

2. Το γενικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει και μέσω της κάλπης τη μεγάλη δυσαρέσκεια και οργή του λαού για τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όσων συνεργάστηκαν μαζί τους, που τον βύθισαν στη φτώχεια και την ανεργία στα χρόνια της οικονομικής κρίσης.

Το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε κάτω από την πίεση ενός ισχυρού ρεύματος άμεσης κυβερνητικής εναλλαγής. Επικράτησε η λογική «ποια κυβέρνηση – ποιος διαπραγματευτής», πάντα μέσα στα αντιλαϊκά τείχη της ΕΕ, μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του λαού.

Η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως ψήφος απόρριψης της προηγούμενης αντιλαϊκής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είναι ψήφος που περιέχει προσδοκία μειωμένων απαιτήσεων και αυταπατών για το χαρακτήρα της ΕΕ. Δεν είναι ψήφος συνολικής αποδοχής και απαίτησης για ικανοποίηση των πραγματικών σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών. Ως ένα βαθμό είναι ψήφος υπό αίρεση, υπό εξέταση της πορείας της νέας κυβέρνησης, η οποία, ανάμεσα στα αντίθετα συμφέροντα κεφαλαίου - μισθωτών και άλλων λαϊκών δυνάμεων, θα τάσσεται με τα πρώτα.

Εκφράζει σε μεγάλο βαθμό και την απατηλή ελπίδα ότι η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να ακολουθήσει φιλολαϊκή πολιτική. Το ΚΚΕ εκτιμούσε και εκτιμά ότι η διαμόρφωση σήμερα κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, θα κινηθεί στις ίδιες ράγες του ευρωμονόδρομου, των υποχωρήσεων και συμβιβασμών, των δεσμεύσεων προς το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται αυτό για το λαό και τη χώρα μας. Η νέα συγκυβέρνηση παίρνει την σκυτάλη της αντιλαϊκής πολιτικής για να εξασφαλίσει και μέσα από το πακέτο Ντράγκι ρευστότητα στο κεφάλαιο, χωρίς αποκατάσταση των απωλειών της κρίσης.

3. Η κυβερνητική εναλλαγή και η ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ δε συνιστά πολιτική αλλαγή υπέρ του λαού. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα συνεχίσει τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις της χώρας στην ΕΕ και τους δανειστές και φυσικά αυτό θα είναι ανάσα στο αστικό πολιτικό σύστημα, που επιδιώκει την πιο βαθιά ενσωμάτωση του λαού μέσα από την ανασύνθεση του αστικού κομματικού συστήματος, σε μια κρίσιμη στιγμή για το λαό και το κίνημά του. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραδεχθεί ότι την επόμενη μέρα θα υπάρξει πρόγραμμα σε συμφωνία με τους δανειστές. Αυτό το πρόγραμμα, ακόμη κι αν δεν ονομαστεί μνημόνιο ή δεν έχει την τυπική μορφή του σημερινού μνημονίου, θα περιέχει αντιλαϊκούς όρους.

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι φιλεργατικό, φιλολαϊκό. Είναι ένα πρόγραμμα που, και στις στρατηγικές του κατευθύνσεις και στις συγκεκριμένες προτάσεις της τετραετίας, κινείται στις ράγες της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων, της στρατηγικής της ΕΕ, που λέει στο λαό να ξεχάσει ότι μπορεί να πάρει πίσω όλα όσα έχασε και υπόσχεται μόνο ορισμένα ψίχουλα «πτωχοκομείου» προς την πιο ακραία φτώχεια, τα οποία θα εξανεμιστούν από τη συνολικότερη αντιλαϊκή πολιτική. Για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μοίρασμα της φτώχειας και της ανεργίας σε περισσότερους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει επίσης ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, σε μια περίοδο που το ΝΑΤΟ και η ΕΕ εξελίσσονται ακόμη περισσότερο σε παράγοντες υπονόμευσης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, που οξύνονται οι ανταγωνισμοί για τις αγορές και τις πρώτες ύλες και πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου στην Ανατ. Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία, με την εμπλοκή και της Ελλάδας.

4. Η κυβερνητική εναλλαγή στην Ελλάδα αξιοποιείται από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις εντός της χώρας, της ευρωζώνης, αλλά και διεθνώς, που θέλουν μια πιο χαλαρή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική ως εργαλείο εξόδου από την παραγωγική στασιμότητα. Το ΚΚΕ στο 19^ο Συνέδριό του είχε επισημάνει την προοπτική διαφοροποίησης του μείγματος της αστικής διαχείρισης. Πρόκειται για την ανάγκη που προκύπτει να αντιμετωπισθεί ο δισταγμός και η επιφύλαξη των ομίλων να θέσουν σε κίνηση λιμνάζοντα κεφάλαια, συγκεντρωμένα την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με όρο την ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης, τη μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου, τελικά την άνοδο του μέσου ποσοστού κέρδους. Αυτό άλλωστε είναι η περίφημη «επανεκκίνηση» της καπιταλιστικής οικονομίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα, καλλιέργησε συστηματικά την παραπλανητική και εντελώς ψεύτικη θέση, ότι η ΕΕ αλλάζει σε θετική κατεύθυνση υπέρ των λαών, επειδή μετακινείται προς μια λιγότερη περιοριστική πολιτική, τη λεγόμενη ποσοτική χαλάρωση. Γι’ αυτό πανηγύρισε για τα μέτρα Ντράγκι και την αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ. Μια τέτοια αλλαγή όμως δεν είναι φιλολαϊκή. Είναι προς το συμφέρον μονοπωλιακών ομίλων, τραπεζών, βιομηχάνων, προς τους οποίους θα κατευθυνθούν τα χρηματοδοτικά πακέτα και τα οποία θα φορτωθούν και πάλι οι εργαζόμενοι.

Η κυβερνητική εναλλαγή επίσης συμβολίζει και υπηρετεί την πίεση των ΗΠΑ, της Γαλλίας και Ιταλίας προς την γερμανική κυβέρνηση για να αλλάξει ο επιμερισμός βαρών και κερδών, σχετικά με την διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών της ευρωζώνης. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε προεκλογικά και ο ΣΕΒ.

5. Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφει την πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, που ξεκίνησε στις διπλές εκλογές του 2012, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Αυτή η αναμόρφωση ήταν αναγκαία για την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών, σε συνθήκες όπου, λόγω του νέου μεγάλου κύματος ανεργίας και φτώχειας, αδυνάτισε η πολύ μεγάλη πολιτική ικανότητα χειραγώγησης εργατικών λαϊκών μαζών εκ μέρους της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και της φιλελεύθερης αστικής παράταξης και είχε ως αποτέλεσμα να μην λειτουργεί η απρόσκοπτη αυτοδύναμη δικομματική εναλλαγή στη διακυβέρνηση. Η αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας προχώρησε ταχύτερα, ουσιαστικά αντικαθιστώντας το ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να πετύχει το βαθμό επιρροής του ΠΑΣΟΚ, ως κυβερνητικού κόμματος. Η αναμόρφωση της φιλελεύθερης παράταξης είναι ακόμα σε εξέλιξη, παρά την σημαντική διάσπαση εθνικιστικών, φασιστικών δυνάμεων που έχει ήδη υποστεί.

6. Ως προς το ΚΚΕ, το αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε συνθήκες πλαγιοκόπησης των δυνάμεών του, εκβιαστικών διλημμάτων ότι υπάρχει «καλός» και «κακός» δρόμος μέσα στην ευρωζώνη, προοπτική «αριστερής» αλλαγής μέσα στην ΕΕ, ή αυταπατών ότι δήθεν μια «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει την πορεία σε όφελος των λαϊκών δυνάμεων.

Κρίσιμος αρνητικός παράγοντας για το συσχετισμό δυνάμεων, επομένως για την πολιτική επιρροή του ΚΚΕ, ήταν και είναι η κατάσταση μαζικότητας και προσανατολισμού του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Όσο το κίνημα, η συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτό, παραμένουν σε υποχώρηση, παρά τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων, των ταξικά συνειδητοποιημένων δυνάμεων, τόσο θα κυριαρχούν οι λογικές της αναμονής, της ανάθεσης, της αναζήτησης «σωτήριων» και ανύπαρκτων λύσεων από τα πάνω. Στην πορεία, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, από τα ίδια τα πράγματα, θα ξανασκεφτούν προβλέψεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ, θα συμπορευτούν με το ΚΚΕ, για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, την ενδυνάμωση της λαϊκής κοινωνικής συμμαχίας.

7. Παρά τη θετική τάση συσπείρωσης υπέρ του ΚΚΕ, ο συνολικός συσχετισμός δυνάμεων παραμένει αρνητικός, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν εκφράζει τάση χειραφέτησης εργατικών λαϊκών δυνάμεων από την ΕΕ, το δρόμο του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Έκφραση αυτού του αρνητικού συσχετισμού αποτελεί η ανάδειξη σε τρίτη δύναμη της ναζιστικής εγκληματικής ΧΑ, ενός κόμματος με δολοφονική δράση, φτιαγμένο μέσα από τους μηχανισμούς του συστήματος, που διατηρεί υψηλά ποσοστά, παρά τις απώλειες που είχε σε ψήφους. Ιδιαίτερη ευθύνη για τη διαμόρφωση του εκλογικού ποσοστού της ΧΑ έχει τόσο η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που καλλιέργησαν τον αντικομμουνισμό, τη θεωρία των δύο άκρων, την ενοχοποίηση των μεταναστών, όσο και η θολή «αντιμνημονιακή» γραμμή που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ και η οποία αθωώνει τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, τους καπιταλιστές. Σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό έδαφος αναπτύχθηκε η συγκεκριμένη φασιστική εγκληματική οργάνωση. Το ΚΚΕ παραμένει ο σταθερός πολέμιος του φασισμού, ακριβώς γιατί αντιπαρατίθεται συνολικά με τον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννά το φασισμό, τον εθνικισμό και τον ρατσισμό.

Το σύστημα, τα μονοπώλια και η εξουσία τους, διαθέτουν ακόμη αρκετές εφεδρείες για τον εγκλωβισμό λαϊκών στρωμάτων, σε μια περίοδο που δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού.

Χρειάζεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία και το κίνημα, η γραμμή της αντεπίθεσης και της ρήξης σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και την πολιτική που στηρίζει αυτόν το δρόμο, με την ενσωμάτωση και την παθητική αναμονή. Σήμερα είναι παρόντα και απέναντι από το λαό τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, οι στόχοι της ανταγωνιστικότητας και της νέας ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που οδηγούν σε μεγαλύτερη χρεοκοπία του λαού και δε μπορούν να λύσουν τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως αυτό της ανεργίας. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα άλλα κόμματα υπηρετούν αυτόν τον αντιλαϊκό δρόμο και προσπαθούν να τον εξωραΐσουν στα μάτια του λαού.

8. Το ΚΚΕ, συνεπές σε όσα έλεγε και πριν τις εκλογές, δεν πρόκειται να στηρίξει ή να δώσει ανοχή στη νέα κυβέρνηση. Θα αξιοποιήσει τη συσπείρωση δυνάμεων, που σε αυτή τη φάση πραγματοποίησε, για να κάνει αυτό που υποσχέθηκε στο λαό, να υπάρξει δυνατή εργατική λαϊκή αντιπολίτευση υπέρ του λαού και στη βουλή, με τις προτάσεις του, αλλά πάνω από όλα στο κίνημα για να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία για το σήμερα και για την προοπτική. Για να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στην ΕΕ, τα μνημόνια διαρκείας, τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και την εξουσία του, που είναι εδώ, παρόντα. Για να ανακτηθούν οι μεγάλες απώλειες των εργαζομένων την περίοδο της κρίσης, για να μην πληρώσουν ξανά οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι τα όποια ψίχουλα δοθούν στην ακραία φτώχεια, αλλά να πληρώσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, το κεφάλαιο.

Το ΚΚΕ θα δυναμώσει τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες του για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, για την ανακούφιση των ανέργων, των λαϊκών νοικοκυριών. Θα δυναμώσει τις προσπάθειες για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για την ανάπτυξη της λαϊκής αλληλεγγύης, για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας ενάντια στα μονοπώλια και το καπιταλιστικό σύστημα.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να προβάλλει και να παλεύει μέσα στο λαό για τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο: Με το λαό στην εξουσία, πραγματικά κυρίαρχο, ικανό να αναδείξει τη δική του διακυβέρνηση, τη διακυβέρνηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, καταργώντας την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Μόνο η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και των υποδομών, μπορεί να στηρίξει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελος των λαϊκών αναγκών, με κεντρικό σχεδιασμό, με τελείως διαφορετικά κίνητρα στην κατανομή των πόρων. Τον δρόμο, που η αποδέσμευση από την ΕΕ, η μονομερής διαγραφή του χρέους, μπορούν να αποκτήσουν λαϊκό περιεχόμενο. Να οικοδομήσει και ν’ αναπτύξει σχέσεις με λαούς και χώρες, με κριτήριο το αμοιβαίο συμφέρον.

Η ΚΕ του ΚΚΕ

26 Γενάρη 2015

Μια απ'τα ίδια με τους ίδιους; Ή μια απ'τα ίδια με

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ το ΚΚΕ

Για ΔΥΝΑΤΗ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ!

Για ΣΥΜΜΑΧΙΑ & ΠΑΛΗ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

Μάθε που ψηφίζεις.

ΔΗΛΩΣΗ

Με τι κριτήρια θα πάμε στην κάλπη;

Του Γιάννη Γάλλιου
Εργάτη, Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Άρτας
Υποψηφίου Βουλευτή Άρτας με το ΚΚΕ

Βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν από το άνοιγμα της κάλπης. Όλο αυτό το διάστημα παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή την πολιτική αντιπαράθεση που διεξάγεται σε συνθήκες έντονης πόλωσης που θυμίζει τη δικομματική πόλωση των προηγούμενων χρόνων. Το ΚΚΕ ανέκαθεν καλούσε τους εργαζόμενους να κρίνουν τα κόμματα με βάση τα προγράμματά τους και την πρακτική τους. Σε αυτό το πλαίσιο, θα θέλαμε να θέσουμε ορισμένα ζητήματα που κατά τη γνώμη μας πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για την ψήφο του λαού την ερχόμενη Κυριακή.

Η τοποθέτηση του ΚΚΕ ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις ιδεολογικές, πολιτικές και ιστορικές διαφορές τους, κινούνται στο ίδιο στρατηγικό πλαίσιο έχει προκαλέσει κατά καιρούς την απορία ορισμένων που προβληματίζονται και αναζητούν λύσεις στα σημερινά αδιέξοδα, αλλά και συκοφαντικές επιθέσεις από όσους θίγονται από την παραπάνω αλήθεια. Ας δούμε όμως τα πράγματα συγκεκριμένα.
Ένα βασικό στοιχείο είναι ότι κανένας δεν αναφέρεται στην αναπλήρωση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια. Έτσι, από τη μια έχουμε τα «κοινωνικά μερίσματα» των 500 ευρώ με εφάπαξ καταβολή στους πιο εξαθλιωμένους και από την άλλη τα συσσίτια και τη «μεγαλόψυχη» επιστροφή της 13ης σύνταξης μόνο για τους συνταξιούχους με εισόδημα κάτω από 700 ευρώ, η οποία μεταφράζεται σε 1,28 ευρώ τη μέρα!
Επιπλέον, τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι για να προχωρήσουν σε «παροχές» θα πρέπει να τις «σηκώνει η οικονομία», δηλαδή να μπούμε σε φάση ανάπτυξης και σταθεροποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας. Οι εργαζόμενοι ξέρουν καλά ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δε συμβαδίζει με τα δικαιώματά τους. Παράλληλα, και οι δυο διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερα τις επενδύσεις των καπιταλιστών. Κρύβουν από το λαό ότι οι όποιες επενδύσεις θα γίνουν πάνω στα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων, με μισθούς πείνας και αξιοποίηση όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι και οι δύο αναγνωρίζουν το χρέος και δεσμεύονται για την αποπληρωμή του, ανεξάρτητα αν ο ένας ζητάει γενναίο «κούρεμα» και ο άλλος «επιμήκυνση». Αναγνώριση, όμως, του χρέους σημαίνει θηλιά στο λαό, με μέτρα λιτότητας και μνημόνια διαρκείας για ένα χρέος που δεν το δημιούργησε ο ίδιος, αλλά τα δάνεια για κίνητρα και προνόμια στο κεφάλαιο.
ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ
Αυτά είναι ορισμένα παραδείγματα, τα οποία θεωρούμε ότι θα πρέπει να σκεφτεί ο λαός και η νεολαία πριν πάνε στην κάλπη. Φυσικά, υπάρχουν και πολλά άλλα και συνεχώς θα προκύπτουν νέες «συγκλίσεις», αφού κοινός παρονομαστής και των δύο είναι η αφοσίωσή τους στην ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Κριτήριο της στάσης και της πάλης του λαού πρέπει να είναι οι σύγχρονες ανάγκες του ίδιου και των παιδιών του. Να μην περάσει συμβιβασμός με τα ψίχουλα. Κριτήριο πρέπει να είναι οι τεράστιες δυνατότητες, που προσφέρουν η τεχνολογία, η επιστήμη, οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, αν όλα αυτά μπουν στην υπηρεσία του λαού.
Γι' αυτό, η επόμενη μέρα απαιτεί ισχυρό ΚΚΕ για οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας και ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα, έτσι ώστε ο λαός να παλεύει αποτελεσματικά βάζοντας εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, διεκδικώντας ανάκτηση των απωλειών της περιόδου της κρίσης και ανοίγοντας το δρόμο για μια κοινωνία που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ 22-1-2015

ΔΗΛΩΣΗ

Ο εκφοβισμός, το εμπόριο ελπίδας και οι αγώνες

Γράφει η Ρίτα Ζορμπά – Ζιώβα
Αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Άρτας
Αντιπρόσωπος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου
Υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στη Άρτα

Βρισκόμαστε τρεις μέρες πριν τις εκλογές στις 25 του Γενάρη και το κεφάλαιο με την Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν στήσει το δόκανο του νέου δικομματισμού, μαζί με τα ...μπαλαντέρ τους!!! Σκοπός τους να εμποδίσουν την ανάπτυξη των αγώνων για να συνεχίσουν να θησαυρίζουν, εξαθλιώνοντας τα λαϊκά στρώματα. Έτσι τις τελευταίες μέρες βλέπουμε τους «μονομάχους» να παίζουν το σικέ παιχνίδι τους, εντός του γηπέδου της Ε.Ε, του ΝΑΤΟ του κεφαλαίου.

Μπροστά στη μάχη των εκλογών, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και παράγοντες της ΕΕ επενδύουν ξανά στην κινδυνολογία και τους εκβιασμούς, για να εγκλωβίσουν το λαό και ν' αποσπάσουν τη συναίνεσή του στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Επικαλούνται τη σταθερότητα και την ανάγκη να μην τεθούν δήθεν σε κίνδυνο οι θυσίες του ελληνικού λαού. Τα τρομοκρατικά διλήμματα δεν αφορούν κυρίως το διπολικό καβγά της με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα. Οι εκβιασμοί και τα διλήμματα απευθύνονται, πάνω από όλα, στο λαό και στόχο έχουν να εξασφαλίσουν τη λαϊκή υποταγή στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο και τα νέα δεινά που αυτός φέρνει.
Η κυβέρνηση λέει ψέματα, όταν ισχυρίζεται ότι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα μπορούν ν' αποτραπούν, αν υπάρξει πολιτική σταθερότητα και καθησυχαστούν οι δανειστές. Γιατί, τα παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα δεν είναι απλά και μόνο απαιτήσεις των δανειστών. Είναι εδώ και χρόνια κατευθύνσεις της ΕΕ, η στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για να γίνει ακόμη πιο φτηνό το εργατικό δυναμικό. Σε όλες τις χώρες της ΕΕ - Ευρωζώνης γίνονται τέτοιες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις με δεξιές (π.χ. Γερμανία) ή σοσιαλδημοκρατικές (π.χ. Γαλλία, Ιταλία) κυβερνήσεις.
Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί την αγανάκτηση, παραπλανά και κάνει εμπόριο ελπίδας. Δεν αποτελεί εναλλακτική λύση υπέρ του λαού. Επιδιώκοντας να είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές, ολοκλήρωσε με γοργούς ρυθμούς την πορεία μετατροπής του σε κόμμα αστικής αντιλαϊκής διαχείρισης. Κρύβει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και αθωώνει το εκμεταλλευτικό πρόσωπο του καπιταλισμού, της εξουσίας του κεφαλαίου. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δίνει διαπιστευτήρια στους δανειστές, στην ΕΕ, στις «αγορές» ότι δε θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, αλλά και τους καλεί να εμπιστευθούν και να στηρίξουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τα συμφέροντά τους (βλ. συναντήσεις με επενδυτικά funds στο Σίτι του Λονδίνου). Έχει, και φραστικά πλέον, εγκαταλείψει τις διακηρύξεις για «ακύρωση» και «κατάργηση» του μνημονίου και κυρίως των εφαρμοστικών νόμων, για ανάκτηση των απωλειών του λαού, επιστροφή του 13ου - 14ου μισθού, της 13ης - 14ης σύνταξης, κατάργηση των χαρατσιών. Δεν αμφισβητεί τους μηχανισμούς επιτήρησης της ΕΕ, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τα ευρωπαϊκά εξάμηνα, δηλαδή τα «μνημόνια διαρκείας» σε βάρος των λαών. Στο πλαίσιο αυτό, προχωράει τις συμμαχίες του με πρώην στελέχη, υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, κ.λπ. που έχουν στηρίξει τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια, αποδείχτηκε χρήσιμος για το κεφάλαιο, προκειμένου να υπονομεύσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Οχι μόνο δεν αξιοποίησε το υψηλό του ποσοστό για να δυναμώσει η λαϊκή κινητοποίηση, αλλά, αντίθετα, καλλιέργησε και τη λογική της αναμονής, της ανάθεσης, περιορίζοντας τη λαϊκή παρέμβαση στη συμμετοχή στις εκλογές και στην επιλογή για το ποιος θα ασκεί την αντιλαϊκή πολιτική από κυβερνητική θέση. Αποδεικνύει και αυτό ότι δεν έχει καμία διάθεση σύγκρουσης με τα καπιταλιστικά συμφέροντα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η ζωή έδειξε ότι όσο ανεβαίνει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο αυτό αποβαίνει σε βάρος της εργατικής - λαϊκής πάλης.
Για αυτό λοιπόν στις 25 του Γενάρη χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ παντού, γιατί αποτελεί τον πραγματικό, μοναδικό αντίπαλο στα μονοπώλια και την εξουσία τους, την ΕΕ των μνημονίων διαρκείας, τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Δυνατό ΚΚΕ για να δυναμώσουν οι αγώνες. Κυβέρνηση θα υπάρξει μετά τις εκλογές. Άλλωστε, υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι - κόμματα και σχήματα μιας χρήσης - να συνδράμουν σ' αυτό. Για το λαό, αυτό που μετράει είναι να υπάρχει δυνατό ΚΚΕ, για να είναι ο ίδιος ο λαός δυνατός.
ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ 22-1-2015

ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΚΕ

Βίκυ Αράπη - Καραγιάννη

Φιλόλογος, πρώην βουλευτής του ΔΗΚΚΙ, υποψήφια στη Β' Αθήνας

Εγώ ήμουν βουλευτής με το ΔΗΚΚΙ και σαν βουλευτής μέσα στο Κοινοβούλιο είδα ποιο κόμμα είναι κοντά στο λαό, ποιο αγωνίζεται για το λαό και για τα δίκια του λαού. Επόμενο είναι, για μένα ειδικότερα που συμπαρατάχθηκα με το ΚΚΕ από τότε που έφυγα από το ΔΗΚΚΙ και μετά, να με τιμά που είμαι συνέχεια υποψήφια με το ΚΚΕ. Και φυσικά, ένα κόμμα 96 ετών είναι το μοναδικό κόμμα στην Ελλάδα που πραγματικά δίνει αγώνες, έχει κάνει θυσίες, αίματα και ό,τι έχει κερδίσει ο λαός ήταν πάντα δίπλα του, είναι το ΚΚΕ.Το μοναδικό κόμμα που πραγματικά θέλει το λαό στην εξουσία και αγωνίζεται για το λαό είναι το ΚΚΕ και γι' αυτό ακριβώς συμπαρατάσσομαι και κάνω πολύ σπουδαίο αγώνα, ο καθένας μας, όλοι οι κομμουνιστές δεν κοιτάμε καρέκλες, κάνουμε αγώνα για το ΚΚΕ.
Μας έχουν κλέψει τη ζωή μας, μας έχουν κλέψει τα παιδιά μας, μας έχουν κλέψει τα πάντα μας. Αρα λοιπόν θα πρέπει να αγωνιστούμε για να πάρει μεγαλύτερη δύναμη, να βγει ενισχυμένο το ΚΚΕ.

Ριζοσπάστης 21-1-2015

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΚΚΕ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ

ΤΩΡΑ ΚΚΕ ΔΥΝΑΤΟ!

ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΤΙΣ 26 ΕΛΠΙΔΑ Ο ΛΑΟΣ
Γράφει ο Λεωνίδας Γεωργούσης, υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στο Ν. Άρτας
Όπως είναι γνωστό είμαι υγειονομικός (ΔΕ νοσηλευτικής) και συνδικαλιστής στο χώρο της υγείας (γραμματέας του Συλλόγου εργαζομένων) και μέσα από αυτή την δράση μου και εμπειρία τα τελευταία χρόνια εντάχθηκα στο ΠΑΜΕ υγειονομικών
Η στρατηγική της ΕΕ, όπως εξειδικεύεται στην Υγεία, έχει στόχο μέχρι το 2020, τη σταδιακή απόσυρση του κράτους από τις υποχρεώσεις του στον τομέα της παροχής Υγείας. Μέχρι το 2020 θα μείνουν 80 νοσοκομεία το πολύ στην Ελλάδα, ενώ από τα 200 Κέντρα Υγείας τα μισά υπολειτουργούν ή κοντεύουν να κλείσουν.

Αυτή τη στρατηγική προσπαθούν να διαχειριστούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και γι' αυτό λένε ότι θα αντιμετωπίσουν την «ακραία φτώχεια». Γι αυτό προωθούν τα κοινωνικά ιατρεία κα φαρμακεία αντί για την δημόσια πλήρη δωρεάν υγεία για όλους χωρίς επιχειρηματική δράση.
Είναι αποκαλυπτικά τα όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ περί «αλληλεγγύης» και «κοινωνικού κράτους»: «Η ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας έχει για μας στρατηγική σημασία (...) Εχουμε ένα νέου τύπου εργαζόμενο στον ελληνικό λαό, ο οποίος έχει σχετικά υψηλό επίπεδο μόρφωσης (...) Ο ρόλος όλου αυτού του δυναμικού δεν είναι να ζητάει από το κράτος, αλλά να ενεργοποιηθεί το ίδιο, να δημιουργεί συλλογικότητες, νέου τύπου επιχειρηματικές δραστηριότητες. Και ήδη έχουμε θετικά παραδείγματα, σε όλη την Ελλάδα αναπτύσσονται κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά σχολεία και άλλες ποικίλες δραστηριότητες, π.χ. εμπόριο χωρίς μεσάζοντες...» (ομιλία Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ).
Η πολιτική αυτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίστοιχη των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην Ελλάδα και διεθνώς για το «κοινωνικό κράτος», που θα λειτουργεί με τις υπηρεσίες του κρατικού τομέα σε συνεργασία με τον «τρίτο τομέα της οικονομίας», την «κοινωνική οικονομία». Στη βάση αυτής της πολιτικής, προτείνουν παντού μορφές συνεταιριστικοποίησης, ΜΚΟ, «κοινωνικά ιατρεία» κ.λπ., όχι μόνο για την περίοδο της κρίσης, αλλά και για μετά απ' αυτήν.
Ουσιαστικά, αξιοποιεί τον «εθελοντισμό των κοινωνικών ιατρείων, φαρμακείων κ.λπ.» προκειμένου να μη στοιχίζει τίποτα στο κράτος η παροχή των ελάχιστων κοινωνικών υπηρεσιών για τους εξαθλιωμένους και ταυτόχρονα ως προθάλαμο για τη μετατροπή τους σε κοινωνικές επιχειρήσεις, στη βάση της «νέου τύπου επιχειρηματικότητας».
Σε τελική ανάλυση, αυτό που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η συμφιλίωση του λαού με τη φτώχεια και τη μιζέρια. Η αγωνία του, που είναι και αγωνία της ΕΕ, μην τυχόν και «σπάσει» η «κοινωνική συνοχή». Το όριο που θέτει είναι «η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων» και όχι η κατάργησή τους.
Δουλεύει δηλαδή για μέτρα και θεσμούς που θα «λειαίνουν» τις «οξείες γωνίες» των ακραίων κοινωνικών προβλημάτων, θα δείχνουν το δήθεν «ανθρώπινο» πρόσωπο του καπιταλισμού, θα λειτουργούν ως «βαλβίδες» εκτόνωσης και αποτροπής του λαού από την πάλη που οδηγεί σε γενικευμένη αμφισβήτηση και ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Θα μας βρουν απέναντι όλοι όσοι υπονομεύουν τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν από το λαό οι τεράστιες δυνατότητες που δημιουργούν η παραγωγικότητα της εργασίας, οι κατακτήσεις της επιστήμης, τα επιτεύγματα της ιατρικής τεχνολογίας και η ύπαρξη ενός πολυάριθμου εξειδικευμένου υγειονομικού δυναμικού μέσα απο ένα ενιαίο καθολικό δωρεάν σύστημα υγείας χωρίς επιχειρηματική δράση, που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Θα μας βρουν απέναντι όσοι βάζουν πλάτη για να στηριχθεί το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Στις 26 Γενάρη το ΚΚΕ θα είναι μπροστά στην πάλη του λαού, στην αποφασιστική σύγκρουση για τη διεκδίκηση αυτών που καμιά αστική κυβέρνηση δεν πρόκειται να του δώσει.
Το ΚΚΕ δεν μπορεί να κάνει δώρο την "ανοχή" του σε καμία κυβέρνηση που δέχεται το χρέος, την ΕΕ, τον δρόμο ανάπτυξης που έχει κίνητρο την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Ενα δρόμο ανάπτυξης που οδηγεί σε φτώχεια και εξαθλίωση, σε όλο και μεγαλύτερα αδιέξοδα την πλειοψηφία του λαού.
Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την αλήθεια την κρύβουν και προσπαθούν να συνθλίψουν το λαό ανάμεσα στο φόβο και τους εκβιασμούς, τα ψέματα και τις αυταπάτες, για να αποσπάσουν την ψήφο του στις επικείμενες εκλογές. Καλούν το λαό να ζήσει ξανά τα ίδια με του ίδιους ή ξανά τα ίδια με τους άλλους. Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από τους "παλιούς" και τους "νέους" σωτήρες. Ο δικός του δρόμος βρίσκεται πέρα από «επόμενους» και «προηγούμενους» διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής. Βρίσκεται στην οργάνωση σήμερα της δικής τους δυνατής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της πάλης του λαού για να εμποδιστούν τα βάρβαρα μέτρα. Το ΚΚΕ που είναι δύναμη εμπιστοσύνης και, από την επομένη των εκλογών, θα συνεχίσει να παλεύει για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις. Η ενίσχυσή του είναι γροθιά στο φόβο και πραγματική ελπίδα για το λαό.
Γι' αυτό στις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές καλώ τους εργαζόμενους τους αγρότες τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους, να δώσουν με αποφασιστικότητα την μάχη της διακίνησης του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ. Να μην μείνει κανένα λαϊκό σπίτι που δεν θα φτάσει το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.
ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ  20-1-2015

ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

11 Eλληνες με 18 δις ευρώ περιουσία και 1,5 εκατομμύριο άνεργοι στην Κολομβία των Βαλκανίων

Ας τη φανταστούμε κάπως έτσι - μια κυβέρνηση που: 

    Πρώτο: Θα είναι βγαλμένη από τα σπλάχνα του λαού και όπως μονομερώς οι εχθροί του λαού του επέβαλαν Μνημόνια, εκείνη ενεργώντας στο όνομα του λαού εξίσου μονομερώς (πώς αλλιώς;) θα καταργήσει  χωρίς δεύτερη κουβέντα τα Μνημόνια.

    Δεύτερο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού. Πώς; Εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας τον λογαριασμό στα 559 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης, όταν 6,3 εκατομμύρια Έλληνες ρίχτηκαν στη φτώχεια, εκείνοι είδαν τα πλούτη τους να εκτινάσσονται στα 76 δισ. δολάρια («Βήμα», 24/8/2014) και να ανέρχονται στο 45% του ΑΕΠ της χώρας. 

    Τρίτο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας το λογαριασμό σε εκείνα τα 11 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης, όταν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ρίχτηκαν στην ανεργία, εκείνοι (έρευνα της «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας «UBS») είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται από 16 δισ. δολάρια το 2013 στα 18 δισ. δολάρια το 2014 κατέχοντας (11 μόλις άνθρωποι) σχεδόν το 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας. 

     Τέταρτο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας τον λογαριασμό σε εκείνο το 10% του πλουσιότερου πληθυσμού της χώρας που τα χρόνια της κρίσης, την περίοδο που στην Ελλάδα έφτασαν να υποσιτίζονται 686.000 παιδιά (έκθεση Unicef), αυτή η μειοψηφία είδε τα πλούτη της να εκτινάσσονται φτάνοντας σήμερα στο σημείο να κατέχει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007 (έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse»).

    Πέμπτο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας τον λογαριασμό σε εκείνους που διατηρούν κεφάλαια τοποθετημένα στο εξωτερικό ύψους 140 δισ. ευρώ, όταν ένας στους δυο Έλληνες αναγκάζεται να δανειστεί ή να εκποιήσει περιουσιακά του στοιχεία για να επιβιώσει (έρευνα ΓΣΕΒΕΕ).

    Έκτο: Μια κυβέρνηση σε μια χώρα όπου ο εργάτης, ο αγρότης, ο βιοπαλαιστής έχασαν το 40% του εισοδήματός τους τα τελευταία χρόνια, θα στείλει τον (αντίστοιχο) λογαριασμό σε όλους τους προηγούμενους καθώς και σε εκείνους που φοροαποφεύγουν μέσω Λουξεμβούργου ή άλλων «παραδείσων», σε εκείνους που ο αφορολόγητος «πατριωτισμός» τους περνάει μέσα από «λίστες Λαγκάρντ», μέσα από εμβάσματα δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό, μέσα από «οφ σορ» εταιρείες κι από άλλα τέτοια «νόμιμα και ηθικά». 

    Έβδομο: Μια κυβέρνηση του λαού που όπως μονομερώς οι εχθροί του λαού του έχουν φορτώσει στην καμπούρα του ένα χρέος που αφενός ο λαός το έχει πληρώσει χίλιες φορές κι αφετέρου δεν το δημιούργησε αυτός, εκείνη θα απαλλάξει το λαό από αυτό το χρέος, θα αρνηθεί να το πληρώσει, θα το διαγράψει μονομερώς (πως αλλιώς;) διακηρύσσοντας προς εγχώρια και ξένα όρνεα πως ό,τι φάγατε - φάγατε.

    Όγδοο: Μια κυβέρνηση που θα «εξηγήσει» στους τραπεζίτες πως τα 250 δισ. ευρώ που έχουν «δανειστεί» αυτά τα χρόνια είναι λεφτά του λαού, αφού ο λαός τα έχει πληρώσει, και άρα θα τεθούν στην υπηρεσία του λαού, θα τεθούν στην οικονομική αναγέννηση της χώρας μέσα από ένα παραγωγικό και πανεθνικό σχεδιασμό με γνώμονα το κοινωνικό όφελος και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

    Ένατο: Μια κυβέρνηση που όπως μονομερώς οι εγχώριοι και ξένοι «σωτήρες» του λαού του επέβαλαν μια δανειακή σύμβαση που θέτει τη χώρα υπό το αγγλικό δίκαιο και υπό την δικαιοδοσία του δουκάτου του Λουξεμβούργου, εκείνη το ίδιο μονομερώς (πώς αλλιώς) θα κάνει την δανειακή σύμβαση χαρτοπόλεμο και χωρίς καμία διαπραγμάτευση θα την πετάξει στον σκουπιδοτενεκέ.         

    Δέκατο: Μια κυβέρνηση που από την πρώτη μέρα θα εξασφαλίσει δουλειά, ψωμί, σύνταξη, θέρμανση, υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια στο λαό και θα τα εξασφαλίσει επειδή ακριβώς θα αρνηθεί να ξαναδώσει έστω και ένα τρύπιο ευρώ σε κερδοσκόπους και τοκογλύφους και επειδή ό,τι παράγει πλούτο στον τόπο δεν θα το χαρίζει στους «επενδυτές», δεν θα το βάζει ενέχυρο στις «Αγορές», αλλά θα το θέσει στην υπηρεσία του λαού, που σημαίνει: Τέλος στο ξεπούλημα και στο πλιάτσικο, πέρασμα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο όλων των τομέων στρατηγικής σημασίας στην οικονομία, από την ενέργεια, τον ορυκτό, επίγειο και εναέριο πλούτο μέχρι τις τηλεπικοινωνίες, τις δημόσιες μεταφορές και φυσικά τον τραπεζικό τομέα.   

    Ενδέκατο: Μια κυβέρνηση που δεν θα αναγνωρίζει στα «κολέγια των Επιτρόπων», σε καμία ΕΕ και σε κανένα ΔΝΤ το «δικαίωμα» να ρημάζουν και να υπονομεύουν την οικονομία της χώρας, που θα ενεργεί με γνώμονα την ανύψωση του παραγωγικού επιπέδου του τόπου και την αναδημιουργία της Ελλάδας, διεκδικώντας αμοιβαία επωφελείς σχέσεις στο πλαίσιο της αλληλεξάρτησης εντός του παγκόσμιου οικονομικού περιβάλλοντος και του παγκόσμιου «καταμερισμού εργασίας».    

    Δωδέκατο: Μια κυβέρνηση που δεν θα επιτρέπει στα ΝΑΤΟ και στις Κομισιόν να ποδοπατούν την εθνική κυριαρχία και την λαϊκή αξιοπρέπεια, που δεν θα θεωρεί «μονόδρομο» τα δεσμά τους, και που στα παιχνίδια των εκβιασμών, των απειλών και των υπονομεύσεων θα αντιτάσσει την λαϊκή οργάνωση, τη λαϊκή θέληση, τη λαϊκή αποφασιστικότητα και την πατριωτική και διεθνιστική αλληλεγγύη.     

    Άσχημη θα ήταν μια τέτοια κυβέρνηση; Δεν φαντάζομαι. Αλλά έχω και πλήρη επίγνωση ότι, μια βδομάδα πριν τις εκλογές, στο ερώτημα προς τους υποψήφιους κυβερνώντες αν «έχετε τέτοια κυβέρνηση» να μου προτείνετε, η απάντηση που θα λάμβανα θα ήταν ότι. η φαντασία μου καλπάζει.

     Διαβεβαιώνω, λοιπόν, ότι τόσο φαντασιόπληκτος δεν είμαι ώστε να πιστεύω ότι μπορεί στις 26 Ιανουαρίου να έχω μια τέτοια κυβέρνηση.   Εντούτοις δεν νομίζω (με το συμπάθιο κιόλας) ότι θα πρέπει να παραιτηθώ από το να θέλω μια τέτοια κυβέρνηση.

    Και φυσικά δεν νομίζω (με το συμπάθιο κιόλας), ακόμα κι αν δεν μπορώ να έχω μια τέτοια κυβέρνηση, ότι θα πρέπει να παραιτηθώ από το δικαίωμά μου, την παραπάνω Δευτέρα, να έχω μια τέτοια αντιπολίτευση.

του Νίκου Μπογιόπουλου

www.enikos.gr

ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Γιώργος Αλιφτήρας, υποψήφιος Βουλευτής με το Κ.Κ.Ε.

«Ξέρετε κανέναν εφοπλιστή να έχει πνιγεί σε ναυάγιο;»
«40 χρόνια μετά ότι δεν κατάφερε ο τότε υπουργός εργασίας Λάσκαρης το κατάφερε ο Τσίπρας: Να καταργήσει την ταξική πάλη, και να την μετατρέψει σε πάλη καλών και κακών!»
«Η έννοια της αριστεράς έχει τόσο συκοφαντηθεί, έχει τόσο λεηλατηθεί, που ξαναλέω έχει χάσει το παιδί τη μάνα και η μάνα το παιδί για το ποιος είναι αριστερός. Δεν μπορεί να είναι αριστεροί όλοι από το ΠΑΣΟΚ μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι το Ποτάμι και τώρα τελευταία με τη ΝΔ, που πήρε επίσης στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που μιλούν εν ονόματι του σοσιαλισμού. Δεν μπορεί να είναι αριστερός και ο Γ. Παπανδρέου και όλοι οι υπόλοιποι και ο κ. Τσίπρας και να είναι και το ΚΚΕ μέσα σ' αυτό το τουρλουμπούκι, να σας το πω έτσι απλά λαϊκά» δηλώνει μιλώντας στην ΗΧΩ ο υποψήφιος Βουλευτής Άρτας με το Κ.Κ.Ε. Γιώργος Αλιφτήρας

«Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν έχουμε προτάσεις υπέρ της φοροαπαλλαγής των εφοπλιστών. Δεν έχουμε προτάσεις υπέρ της περικοπής των εργασιακών δικαιωμάτων και αμοιβών... Οι δικές μας προτάσεις είναι πιο προσγειωμένες στην πραγματικότητα. Να στο πω απλά. Οι κομμουνιστές θα πάρουν τα σπίτια από τις τράπεζες για να ξαναμείνει ο κόσμος σ' αυτά...», λέει ο Γιώργος Αλιφτήρας
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
Ερ.: Καταρχάς εσείς πιστεύετε ότι θα έχουμε κυβέρνηση στις 26 Γενάρη ή θα πάμε και σε δεύτερες εκλογές;
Απ.: Είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε κυβέρνηση. Έτσι δείχνουν όλα τα στοιχεία κι όχι -αν θέλετε τα αριθμητικά- γιατί δεν μπορείς με βάση αυτά να πεις ότι με απόλυτη βεβαιότητα ότι θα γίνει έτσι. Υπάρχει αντικειμενική βάση: Τα προγράμματα των κομμάτων, οι στρατηγικές κατευθύνσεις, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Συμφωνούν για παράδειγμα στην εξασφάλιση της πορείας μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, συμφωνούν για την πορεία ανάπτυξης στον ίδιο καπιταλιστικό δρόμο. Συμφωνούν για την ανάγκη διαπραγμάτευσης του χρέους, έστω και με διαφορετικές συνταγές και εκδοχές. Όλοι τους όμως αναγνωρίζουν το χρέος σαν χρέος που οφείλει να πληρώσει ο λαός. Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνούν στο πως θα πρέπει να πληρώσουμε το χρέος που δεν δημιούργησε ο λαός μας και για αυτό είναι ικανοί να πούνε ότι θέλουν. Έτσι όπως πάνε, θα μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν μπορεί να σκίσει το μνημόνιο, επειδή είναι από PRETTY COLLANT.
Ερ.: Το ίδιο είναι τώρα με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ;
Απ.: Φυσικά και δεν είναι όλα ίδια, άλλωστε έτσι λειτουργεί το σύστημα, έτσι λειτουργεί και το παιχνίδι το προεκλογικό, πρέπει να υπάρχουν και διαφορές ανάμεσα στα κόμματα του δικομματισμού, του διπολισμού, κυρίως το πρώτο και το δεύτερο ή και άλλα μικρότερα, για να μπορούν να παίζουν στην αντιπαράθεση αυτή και να εγκλωβίζουν βέβαια τη λαϊκή ψήφο, το λαό, ώστε να τους ψηφίζει. Θυμόμαστε παλιότερα βέβαια το γνωστό φως και σκότος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ο ένας ήταν φως ο άλλος σκότος, ο ένας ήταν η δεξιά και η συντήρηση.
Βεβαίως. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο από την άποψη μόνο του προφίλ του, των ανθρώπων που έχουν στελεχώσει και τα ψηφοδέλτιά του ή προωθούνται, αυτούς που βλέπουμε να μιλάνε, αλλά κυρίως από την άποψη των προγραμμάτων και των θέσεων. Δηλαδή είναι καταπληκτικές οι αλλαγές, οι κωλοτούμπες όπως έχουμε όλοι μας συνηθίσει να τις λέμε, τα 2,5-3 χρόνια, που μεσολάβησαν από τις εκλογές του 2012. Ακόμα συμφωνούν για παράδειγμα, στην εξασφάλιση της πορείας μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, συμφωνούν για την πορεία ανάπτυξης στον ίδιο καπιταλιστικό δρόμο. Συμφωνούν για την ανάγκη διαπραγμάτευσης του χρέους, έστω και με διαφορετικές συνταγές και εκδοχές. Όλοι τους όμως αναγνωρίζουν το χρέος σαν χρέος που οφείλει να πληρώσει ο λαός. Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνούν στο πως θα πρέπει να πληρώσουμε το χρέος που δεν δημιούργησε ο λαός μας.
Ερ.: Πρόκειται για κωλοτούμπες ή για προσαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα κόμμα που έχει την προοπτική της εξουσίας και που πρέπει να είναι και ρεαλιστικό;
Απ.: Είναι άλλο ζήτημα η προσαρμογή και ο εκσυγχρονισμός του προγράμματος ενός κόμματος -όλα τα κόμματα κάνουν τέτοια- και άλλο όταν τη μία μέρα, έστω ως σύνθημα λες θα καταργήσω με ένα άρθρο το μνημόνιο και άρα θα καταργήσω και όλους τους αντιλαϊκούς εφαρμοστικούς νόμους του που έχουν έρθει στη χώρα -εμείς ποτέ δεν το πιστέψαμε και τότε προειδοποιούσαμε- και μετά να λες ότι θα βρούμε έναν έντιμο συμβιβασμό. Αυτό δεν είναι προσαρμογή, αυτό κι αν είναι όχι κωλοτούμπα, αλλά συνολική αλλαγή ρότας. Αυτό σημαίνει ότι στην ουσία ταυτίζεσαι -στο συγκεκριμένο ζήτημα, όχι σε άλλα- με την κυβέρνηση, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν και που έλεγαν ότι είναι απαραίτητα τα μνημόνια. Όλη αυτή η κατάσταση μου θυμίζει τα γενόσημα στα φάρμακα και την φυσιολογική κατάληξη της υπεράσπισης τους, φτιάχνοντας, πασοκόσημα κόμματα, όπως, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΗΜΑ ΓΑΠ, ΠΟΤΑΜΙΑ, ΛΙΜΝΕΣ, ΤΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΕΣ.
Ερ.: Εμφανίζεται σαν εγγύηση για τον λαό, ένα δυνατό ΚΚΕ. Αυτό το στηρίζετε και με προτάσεις; Και γιατί η πλειοψηφία του κόσμου (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) αισθάνεται ασφάλεια μέσα στην ευρωζώνη;
Απ.: Πρόκειται για «ασφάλεια» συνθημάτων. Για ένα φανταστικό κόσμο που υπάρχει και δεν τον βλέπουμε. Εμείς δεν λέμε, ότι στην ΕΟΚ, δεν τρώνε με χρυσά κουτάλια. Μόνο που αυτό δεν αφορά το λαό μας, αλλά μια μερίδα και μάλιστα πολύ μικρή, πλουσίων.
Όταν ο λαός απαντά στις δημοκοπήσεις ότι θεωρεί εγγύηση το ευρώ, κυρίως έχει στο μυαλό του κάποιες καταθέσεις που μπορεί να χάσει, μια συμφορά που μπορεί να του 'ρθει. Θα έχετε ασφαλώς παρατηρήσει ότι το ΚΚΕ δεν θέτει τυχοδιωκτικά γενικά κι αφηρημένα έξοδο μόνο από το νόμισμα, από το ευρώ. Αν η έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ δεν συνδυαστεί με συγκεκριμένο σχέδιο – πρόγραμμα στην οικονομία, στην κοινωνία, με νέα κοινωνική οργάνωση, σοσιαλιστική, δηλαδή με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με μονομερή διαγραφή του χρέους με εργατική λαϊκή εξουσία, τότε θα είναι τυχοδιωκτισμός, πορεία στα τυφλά. Το ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση για όλα τα παραπάνω, αλλά και για το ότι δε θα αφήσει το λαό μόνο του. Θα είναι δίπλα στους αγώνες για διεκδικήσεις, για έξοδο από την κρίση προς όφελός του. Αυτή είναι και η ουσία της πρότασης μας. Και ναι. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν έχουμε προτάσεις υπέρ της φοροαπαλλαγής των εφοπλιστών. Δεν έχουμε προτάσεις υπέρ της περικοπής των εργασιακών δικαιωμάτων και αμοιβών.... Οι δικές μας προτάσεις είναι πιο προσγειωμένες στην πραγματικότητα. Να στο πω απλά. Οι κομμουνιστές θα πάρουν τα σπίτια από τις τράπεζες για να ξαναμείνει ο κόσμος σ' αυτά...
Ερ.: Μια τελευταία ερώτηση. Δεν χρειάζεται σήμερα ένας συνασπισμός της αριστεράς απέναντι στην πανευρωπαϊκή ακροδεξιά;
Απ.: Αυτή η έννοια της αριστεράς έχει τόσο συκοφαντηθεί, έχει τόσο λεηλατηθεί, που ξαναλέω έχει χάσει το παιδί τη μάνα και η μάνα το παιδί για το ποιος είναι αριστερός. Δεν μπορεί να είναι αριστεροί όλοι από το ΠΑΣΟΚ μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι το Ποτάμι και τώρα τελευταία με τη ΝΔ, που πήρε επίσης στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που μιλούν εν ονόματι του σοσιαλισμού. Δεν μπορεί να είναι αριστερός και ο Γ. Παπανδρέου και όλοι οι υπόλοιποι και ο κ. Τσίπρας και να είναι και το ΚΚΕ μέσα σ' αυτό το τουρλουμπούκι, να σας το πω έτσι απλά λαϊκά. Πρέπει να αλλάξουμε ρότα, πρέπει να πάψουμε να χωρίζουμε το λαό μας σε αριστερούς, κεντρώους και δεξιούς και να τους χωρίζουμε αν είναι εργάτης, άνεργος, υπάλληλος, επαγγελματίας, αγρότης και όλοι αυτοί πρέπει να ενωθούν σε μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία με κατεύθυνση ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια σε αυτό το σύστημα που τον έχει φέρει σε αυτή την κατάσταση, ενάντια στην ΕΕ και τις ηγεσίες όλες αυτές, τους εταίρους που μας έχουν φτάσει εδώ και να ανοίξουμε καινούργια περπατησιά για τον τόπο. Σήμερα 40 χρόνια μετά ότι δεν κατάφερε ο τότε υπουργός εργασίας Λάσκαρης το κατάφερε ο Τσίπρας. Να καταργήσει την ταξική πάλη, και να την μετατρέψει σε πάλη καλών και κακών.
Τόσα χρόνια μετά, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει «κακή» εκμετάλλευση αλλά καλοί και κακοί καπιταλιστές. Αυτός βεβαία, θα αναπτύξει τους «καλούς» καπιταλιστές, θα καθαγιάσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις να πάει πίσω το λαϊκό κίνημα και στην τελική να διαμορφώνεται ένα κλίμα που βοηθάει στην ανάπτυξη της ακροδεξιάς, σαν κυνηγούς των κακών. Δεν θα τους περάσει. Γιατί η πραγματικότητα, είναι πιο απλή, απ' όσο νομίζουν. Και το ερώτημα εξακολουθεί να είναι αναπάντητο. «Ξέρετε κανέναν εφοπλιστή να έχει πνιγεί σε ναυάγιο;»

    ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ  Παρασκευή, 16 Ιανουάριου 2015   

εθνικές εκλογές

Όταν ο μπάρμπα Μήτσος δεν μασάει τα λόγια του

Το δημοσίευσε ο/η Ηλίας Μπέζας

Ο μπάρμπα-Μήτσος είχε ένα λόγο παραπάνω σήμερα να στηθεί μπροστά στην τηλεόραση. Με πατημένα τα 85, θα περίμενε κανείς ότι δεν έχουν και μεγάλη βαρύτητα τα όσα λέει. Μπορεί τα πόδια του να μην τον βαστούσαν και τόσο-ας είναι καλά εκείνα τα κρυοπαγήματα από τον πόλεμο του ’40-αλλά το μυαλό του, σκέτο ξουράφι.

Σήμερα, λοιπόν, φιλοξενούσε στο σπίτι του τον ανεψιό του το Νίκο. Παιδί της αδερφής του, και υψηλόβαθμο στέλεχος σε μεγάλη τράπεζα.

Κάθισαν, που λέτε, μαζί να δουν τις ειδήσεις και να κουβεντιάσουν.

Μέσα στην κουζίνα η κυρά-Κατίνα, στολίδι του σπιτιού την αποκαλούσε ο μπάρμπα-Μήτσος, ετοίμαζε τα σχετικά για το τσίπουρο που θα πρόσφερε στους δύο άντρες.

Έφτασε με το δίσκο καργαρισμένο, ακούμπησε τα πιόματα με τους μεζέδες στο τραπέζι, κένωσε τα ποτήρια-έβαλε κι εκείνη ένα, έτσι για το καλό-και κάθισε σε μια καρέκλα απέναντι από την οθόνη της τηλεόρασης.

Μ: Άι να δούμι τι ψέματα θα μας πουν απόψι. Μας ζούρλαναν στα ψέματα. Μέχρι κι για τουν κιρό, ψέματα λιεν. Βρέχι αβέρτα, έλιγε τα προυάλις, κι μεις σκάσαμι απ’ τον ήλιου. Βρε ζαγάρι, αφού τουν βλιέπου τουν ήλιο γιατί μι λιες ότι βρέχι;

Ν: Έλα μπάρμπα-Μήτσο, μη γίνεσαι υπερβολικός. Κάνουν κι αυτοί λάθη. Ο καιρός κάποιες φορές είναι απρόβλεπτος.

Μ: Καλά του’ πις. Είμαι βουλικός. Αφού Νίκου μ’ ου κιρός είνι απρόβλεπτους, γιατί λιεν ότι τουν προυβλιέπν;

Κ: Δε σταματάτι τώρα ν’ ακούσουμι. Νάτην η Όλγα, ξικίντσι. Αχ κουρίτσι μ ισί.

«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Με βαρυσήμαντη δήλωσή του ο πρωθυπουργός της χώρας τονίζει ότι στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές κρίνεται το αν η Ελλάδα θα μπει με σιγουριά στην τροχιά της ανάπτυξης ή θα επιστρέψει στην πολιτική των δανεικών και της αλόγιστης σπατάλης κάτι που θα σήμαινε ότι όλες οι προηγούμενες θυσίες του ελληνικού λαού πάνε χαμένες».

Ν: Μάλλον το έχασε το παιχνίδι ο πρωθυπουργός. Δεν τον σώζει τίποτα. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Τέρμα, ο κόσμος θέλει αλλαγή, θέλει άλλη διακυβέρνηση.

Μ: Ισί τα λιες αυτά Νίκου μ; Καλά, ισί δεν ίσαν μι του Σαμαρά;

Ν: Ναι μπάρμπα, ήμουν.

Μ: Κι πιο πριν δεν ίσαν μι του Γιουργάκι;

Ν: Ναι μπάρμπα, ήμουν και με το Γιωργάκη όταν έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν».

Μ: Γιατί, ου Σαμαράς δεν έλιγι να καταργηθούν τα μνημόνια; Αλλά, δε μι λιες; Πιο πριν δεν ίσαν μι τουν Καραμαλή;

Ν: Ναι μπάρμπα, ήμουν και με τον Καραμανλή και πιο πριν με τον Σημίτη και πιο πριν με το Μητσοτάκη και πιο πριν με τον Ανδρέα.

Μ: Μπράβο σταθιρότητα Νίκου μ! Αυτό θα πει ξικάθαρη στάση.

Ν: Να σου πω και κάτι άλλο μπάρμπα;

Μ: Για πέσι μι!θα

Ν: Μέχρι και από την ΚΝΕ πέρασα στα νιάτα μου!

Μ: Μωρέ πέρασις αλλά δεν ακούμψις ντιπ. Άι, γεια μας.

Κ: Κι τώρα τι θα ψηφίσεις Νικόλα μ;

Ν: Τώρα θεία, θα ψηφίσω ΣυΡιζΑ. Είναι να το ρωτάς; Θα παίξουμε με το μέλλον των παιδιών μας και της χώρας;

Μ: Τόσα χρόνια μι ούλους αυτούς που ψήφσις τι έκανις Νίκο μ; Δεν έπιζις; Τώρα δηλαδή σοβάριψις;

Ν: Κάθε φορά είχε να κάνει με την πολιτική και οικονομική συγκυρία. Τι να σου εξηγώ τώρα μπάρμπα, δεν θα καταλάβις;

Κ: Καλά σι λέει του πιδί Μήτσου. Δεν ξέρει αυτό; Τόσα πτυχία έχει;

Μ: Άι μαρή χαζουμσόχαζη! Ου Αντρέας δεν είχι πτυχία;

Κ: Είχι.

Μ: Ου Μητσουτάκς; Ου Σημίτς; Ου άλλους ου Καραμαλής που ήθιλι δυο σούβλις σντ’ κατσιά δεν είχαν αυτοί πτυχία; Ακόμα κι ου Γιουργάκς, αυτό που το’ ληγις ισί χαμένου, είχι κι αυτό πτυχίου. Ιδώ τουν καλάν κι κάνει μαθήματα σι πανιπιστήμια στν’ Αμιρική. Άι, στίλι μιτά ισί του πιδί ς, να σπουδάσι στν’ Αμιρική. Να έχει δάσκαλου του Γιουργάκη.

Ν: Ελάτε, σταματήστε. Μιλάνε οι εκπρόσωποι του ΣυΡιζΑ.

«Θα προχωρήσουμε σε μονομερείς ενέργειες»-«Δεν θα προχωρήσουμε σε μονομερείς ενέργειες»

«Για μας το ευρώ δεν είναι ταμπού»-«Δεν είναι στις προθέσεις μας η έξοδος της χώρας από το ευρώ»

«Δεν θα διστάσουμε να προβούμε σε μονομερή διαγραφή του χρέους»-«Θα δώσουμε τη μάχη μέσα στην Ε.Ε διαπραγματευόμενοι σκληρά με τους δανειστές μας».

Μ: Καλά, απού ποια κόμματα ήταν αυτοί οι δυο;

Ν: Και οι δύο από το ΣυΡιζΑ ήταν μπάρμπα!

Μ: Κι γιατί έλιγαν τα αντίθιτα; Δεν απουφάσισαν ακόμα τι θα κάνουν;

Ν: Δεν πειράζει να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα μπάρμπα-Μήτσο. Ας γίνει τελικά αυτό που θέλουν οι περισσότεροι.

Κ: Πάντους Μήτσου μ, ιγώ στουν Αυτιά άκσα ότι ου σύριζας δεν θα κάνει πουλλά πράματα, αλλά λίγα κι καλά. Όσα μπουρεί.

Μ: Κι τούτους που είχαμι, όσα μπουρούσι έκανι. Έτσι έλιγε. Κρίμα που δούλιυει 24 ώρις του 24ωρου. Τζιάμπα ου κόπους τ. Άμα μη λιες κι συ ότι ου Τσίπρας θα κάνει όσα μπορεί, τίποτα δε θα κάνει κι αυτός κι θα πει, όπους είπαν κι άλλοι ότι έκανι όσα μπουρούσι. Μαναχά, μην τουν ακούσου να πει κι αυτός ότι παρέλαβι χάους, όπους λιεν ούλοι όσοι βγαίνουν πρωθυπουργοί!

Ν: Μπάρμπα, δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Οι αγορές δεν θα μας αφήσουν πολλά περιθώρια.

Μ: Ποιες αγουρές; Οι λαϊκές;

Ν: Οι αγορές μπάρμπα, τα χρηματιστήρια, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όσοι έχουν το χρήμα.

Μ: Κι που του βρήκαν αρέ, αυτοί του χρήμα κι του έχουν; Θκο μας δεν είνι; Απού τουν κουσμάκη δεν το’ κλιψαν;

Ν: Μπάρμπα, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Είναι πιο πολύπλοκα. Δεν μπορείς να τα καταλάβεις.

Μ: Μ’ εχς για χαζό ιμένα ε! Μην τσ δούμι κι τς δυο μαζί να κυβηρνάν κι τότε να σι που ιγώ τς ιξιπνάδις που μη λες ισί τώρα.

Κ: Κι τι; Κακό είνι αυτό Μήτσο; Γιατί να μη σμίξουν ούλοι μια φορά;

Μ: Αυτοί ας σμίξουν. Έτσι κι αλλιώς, σμιγμένοι είνι. Δεν είδις αυτού τι έγινι; Βινιζέλους, Σαμαράς, Καρατζαφέρς, Κουβέλτς. Ούλοι μαζί έβγαζαν τα μάτια τς.

Ιγώ πάντους, μ’ αυτούς ούλους δε σμίγου!  Άντι βίβα!

                                                              απο Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

από remen.gr

Το «μεσοπρόθεσμο» του ΣΥΡΙΖΑ

«Η ΕΚΤ αναμένει τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το διάδοχο πρόβλημα. Από τότε που είδαμε τον κύριο Ντράγκι με τον κύριο Τσίπρα, του εξηγήσαμε ότι εμείς μιλούμε για αντικατάσταση του μνημονίου από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θα είναι ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Θα συνοδεύεται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ από ένα νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα (...)

Αυτό που ονομάζουμε μνημόνιο, είναι ένα έγγραφο το οποίο υποτίθεται ότι συνέταξε η ελληνική κυβέρνηση, θέλει την υπογραφή του Ελληνα πρωθυπουργού και του Ελληνα διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και είναι η πρόταση της Ελλάδας προς τους δανειστές τι πολιτική πρόκειται να εφαρμόσει. Τυπικά, λοιπόν, η νέα ελληνική κυβέρνηση, όπως προβλέπεται και από τους κανονισμούς της Ευρώπης, μπορεί να κάνει ένα καινούριο (...) Η νέα κυβέρνηση, ως υπεύθυνη κυβέρνηση του ελληνικού λαού, εφόσον πάρει την εντολή και εφόσον σχηματιστεί, θα καταθέσει στα όργανα τα ευρωπαϊκά, όχι στην τρόικα, όχι στους τεχνικούς υπαλλήλους, αλλά στους θεσμούς της Ευρώπης, το σχέδιο της Ελλάδας για το μέλλον της Ελλάδας».

Αυτά είπε ανάμεσα σε άλλα ο Γ. Δραγασάκης, σε συνέντευξη που έδωσε τις προάλλες στο «ΣΚΑΪ», απαντώντας σε ερώτηση για το πώς θα χειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ τις προθεσμίες που έχουν τεθεί από την ΕΕ για να ολοκληρωθεί η «διαπραγμάτευση» σχετικά με το πρόγραμμα δανειοδότησης της Ελλάδας, το γνωστό σε όλους μνημόνιο. Επί της ουσίας, αυτό που λέει ο Δραγασάκης είναι ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα αντικαταστήσει το σημερινό πρόγραμμα με ένα άλλο, το οποίο, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος σε άλλο σημείο της συζήτησης, τελεί υπό την έγκριση της ΕΕ.

Το ενδιαφέρον, όμως, δε βρίσκεται εδώ αλλά στην ωμή παραδοχή του Δραγασάκη ότι αυτό που θα καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ θα είναι ένα μνημόνιο στη θέση του ...μνημονίου! Θα έχει μάλιστα και την ονομασία «μεσοπρόθεσμο», όπως ονομάζονταν όλες οι μέχρι τώρα αναθεωρήσεις του μνημονίου από τις κυβερνήσεις και τις συγκυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ, που έλεγε ότι θα σκίσει τα μνημόνια, όχι μόνο δε θα καταργήσει τη συντριπτική πλειοψηφία των εφαρμοστικών νόμων που ψηφίστηκαν μέχρι σήμερα αλλά θα φέρει και ένα νέο μεσοπρόθεσμο, δηλαδή ένα νέα μνημόνιο προς διαπραγμάτευση με τους εταίρους του στην ΕΕ, αν γίνει κυβέρνηση.

Το νέο μνημόνιο, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Δραγασάκης, θα είναι προϊόν συμφωνίας με τους δανειστές. Αρα, η πρότασή του ΣΥΡΙΖΑ θα περιέχει όρους που μπορούν να γίνουν αποδεκτοί, εφόσον φιλοδοξεί να πετύχει συμφωνία με την ΕΕ και να μη διαταραχθεί η χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος. Γι' αυτά τα πράγματα, άλλωστε, Δραγασάκης και Τσίπρας έχουν ενημερώσει και τον Ντράγκι. Να, λοιπόν, τι περιμένει το λαό την επόμενη μέρα τον εκλογών: Αν σχηματιστεί κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ, οι αντιλαϊκές συμφωνίες με την ΕΕ συνεχίζουν ως έχουν. Αν σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα φέρει ένα νέο μνημόνιο, με προτάσεις για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, προσαρμοσμένο στις γενικές κατευθύνσεις της ΕΕ για τη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα. Προσαρμοσμένο, δηλαδή, στα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ, που αποτελούν και τον πυρήνα της στρατηγικής της.

Αυτό το πρόγραμμα παραδέχεται ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα αναθεωρημένο μεσοπρόθεσμο, που έχει όλα τα φόντα να αποτελέσει βάση συζήτησης και συμφωνίας με τα όργανα της ΕΕ. Αρα, ούτε γάτα, ούτε ζημιά για το κεφάλαιο και την ΕΕ. Για το λαό όμως; Αυτά πρέπει να τα σκεφτεί καλά τις μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές. Γιατί μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται...

Περ. Κ.

    

Να φύγουν αυτοί και να έρθουν τα ίδια... ;

Οι εργαζόμενοι βρίσκονται έξι μέρες πριν την κάλπη. Χιλιάδες λαϊκές - εργατικές οικογένειες, που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, σκέφτονται τι να κάνουν. Είναι εργατικές - λαϊκές οικογένειες που έχουν χτυπηθεί αλύπητα από την καπιταλιστική κρίση, τη στρατηγική του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που υλοποίησε η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, την πολιτική των μνημονίων. Μπροστά στην αγωνία της επιβίωσης, μπροστά στο άγχος της επόμενης μέρας των εκλογών, η αγανάκτηση για τη σημερινή κατάσταση μπορεί να οδηγήσει στη σκέψη: «Να φύγουν αυτοί που κυβερνούν και βλέπουμε...» Με την ελπίδα ότι κάτι καλύτερο μπορεί να συμβεί εάν απαλλαγούν από αυτούς που βρίσκονται στην κυβέρνηση και τη θέση τους πάρουν οι επόμενοι. Και επιπλέον σκέφτονται: «Πόσο χειρότεροι μπορεί να είναι οι επόμενοι;»

Ο λαός πρέπει να σκεφτεί: Πόσες και πόσες φορές ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, ακριβώς με την ίδια λογική, έδιωξαν τους νυν και έφεραν τους επόμενους; Πόσες και πόσες φορές στο παρελθόν έφυγαν αυτοί που κυβερνούσαν και ήρθαν οι νέοι «σωτήρες»; Και, τελικά, πόσες φορές οι «σωτήρες» αποδείχτηκαν στη συνέχεια οι «χειρότερες κυβερνήσεις από όλες», για να έρθουν οι επόμενοι και πάει λέγοντας... Και όσοι επόμενοι και αν ήρθαν τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο για τη ζωή όλων αυτών των χιλιάδων εργατικών οικογενειών. Το αντίθετο. Η ζωή χειροτέρευε... Η λογική του «...να έρθουν οι επόμενοι και βλέπουμε» μέχρι σήμερα δε βοήθησε το λαό να αναμετρηθεί με την αντιλαϊκή πολιτική.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ποιοι, όμως, είναι οι τωρινοί «επόμενοι»; Πολύ πιθανόν, ο ΣΥΡΙΖΑ με όποια κόμματα συμμαχήσει. Και είναι αλήθεια ότι στη λογική του «να φύγουν αυτοί και βλέπουμε...» ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επενδύσει για να ξεγελάσει, να εξαπατήσει στην κυριολεξία τους εργαζόμενους και να αναδειχτεί κυβέρνηση. Και, μάλιστα, φτάνει στο σημείο να μοιράζει κάποια «ψίχουλα», αντίστοιχα με όσα υπόσχεται η ΝΔ, βαφτίζοντάς τα, «Η ελπίδα που έρχεται». Ομως, ποια είναι πολιτική τους; Τι θα μείνει στους εργαζόμενους, στους νέους, στους φτωχούς επαγγελματίες και αγρότες; Μήπως οι επόμενοι δε θα εφαρμόσουν πολιτική στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Μήπως δε θα επιδοτήσουν επιχειρηματίες; Μήπως δε θα διαπραγματευτούν με τους μηχανισμούς της ΕΕ τους όρους που ο λαός θα πληρώσει το χρέος, το οποίο δε δημιούργησε ο ίδιος;

Μήπως τα ψίχουλα που μπορεί να δώσουν θα λύσουν το πρόβλημα των λαϊκών νοικοκυριών; Οχι. Και πάλι όλες αυτές οι οικογένειες θα έχουν μπροστά τους το τραγικό δίλημμα «να πληρώσω για πετρέλαιο ή για φάρμακα; Για λίγο κρέας ή για το εμβόλιο του παιδιού; Να είμαι άνεργος ή να δουλέψω τρεις μέρες το μήνα και να 'μαι και ευχαριστημένος;». Αλήθεια, το 2015 μπορεί να υπάρχει ζωή έτσι; Γιατί οι σημερινοί μπορεί να έχουν φύγει, δε θα έχουν φύγει όμως το κεφάλαιο, η ΕΕ, τα μονοπώλια, το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο, τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ. Αυτά θα είναι εδώ και με τους «επόμενους».
Ηρθε η ώρα, λοιπόν, όλοι όσοι σκέφτονται τους «επόμενους» να σκεφτούν ότι από τέτοιους «σωτήρες» έχουν χορτάσει. Ο δρόμος ο δικός τους βρίσκεται πέρα από «επόμενους» και «προηγούμενους» διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής.

Κ. Πασ.

    

Ε, όχι και αδοκίμαστοι!

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αδοκίμαστο κόμμα. Το πρόγραμμά του στη Θεσσαλονίκη, τα διαπιστευτήριά του απέναντι στον ΣΕΒ, στους εφοπλιστές (βλέπε Σίτι του Λονδίνου) και στις ενώσεις του κεφαλαίου ανά τον κόσμο (Λίμνη Κόμο, Τέξας κ.α.), στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τα «έργα» του όπου ασκεί διοίκηση, όπως στην Περιφέρεια Αττικής και στους Δήμους, μέχρι και οι «μνημονιακοί» βουλευτές που έχει μαζέψει στα ψηφοδέλτιά του, ένα πράγμα μαρτυρούν: Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς έχει δοκιμαστεί σε όλα τα επίπεδα αλλά, κυρίως, ότι είναι κόμμα καθόλα έτοιμο να πάρει τη σκυτάλη για την επιβολή της βάρβαρης πολιτικής, που για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, θα συνεχίσει να ματώνει το λαό.

O ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάστηκε ήδη πολύ καλά ως διοίκηση. Στην περιφερειακή αρχή του ΣΥΡΙΖΑ στην Αττική ψήφισε, μαζί με τις άλλες παρατάξεις των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, και υλοποιεί τον προϋπολογισμό Σγουρού για το 2015. Εναν προϋπολογισμό καθαρά ταξικό, που δίνει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για επιχειρηματικά έργα και ποσά που αντιστοιχούν ούτε σε ψίχουλα για έργα που αφορούν τη ζωή του λαού, όπως αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά. Προωθεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα, κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα και την προστασία του περιβάλλοντος ακόμα και στη διαχείριση απορριμάτων, αφού το σχέδιο της Περιφέρειας στηρίζεται στο νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί με το νόμο 4042/12 και την κοινοτική οδηγία 2008/98 της ΕΕ. Στο Δήμο Δραπετσώνας - Κερατσινίου, πατώντας πάνω στην απόγνωση και την ανέχεια χιλιάδων ανέργων, η δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να βάλει τέλος στη μόνιμη σταθερή εργασία και τα πλήρη εργασιακά δικαιώματα και να προσλάβει 485 εργαζόμενους με δίμηνες συμβάσεις, συμβάσεις έως 135 ημερομίσθια το χρόνο, συμβάσεις ακόμα και με 5 ημερομίσθια το μήνα! Ενώ στο Δήμο Περάματος έκλεισε το μοναδικό δημόσιο Βρεφικό Σταθμό, ψήφισε τον προϋπολογισμό που είχε επεξεργαστεί η προηγούμενη δημοτική αρχή της ΝΔ, έχει αρχίσει απολύσεις στις καθαρίστριες των σχολείων και πάει λέγοντας.

Ο «αδοκίμαστος» ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει με κάθε ευκαιρία τα διαπιστευτήριά του στο κεφάλαιο. Με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, για να μείνουν ανέγγιχτα τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων χρηματοδοτεί την εξαθλίωση από τη φτώχεια του λαού. Μόλις την περασμένη Τετάρτη έδωσε και τις τελευταίες διαβεβαιώσεις στις επιχειρήσεις και βέβαια στο σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου, τους εφοπλιστές, ότι «δε θα αυξήσουμε τους φορολογικούς συντελεστές» και υποσχέθηκε «σταθερό φορολογικό σύστημα» για να προσελκύσει επενδυτές. Ακόμα και για τις ιδιωτικοποιήσεις και την παράδοση στους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως των λιμενικών υποδομών (π.χ., λιμάνι Πειραιά), αυτό που έχει αφήσει να εννοηθεί είναι πως «ο γέγονε, γέγονε».

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έχει δοκιμαστεί σε μια σειρά από κράτη της ΕΕ (π.χ., Ιταλία, Γαλλία) αλλά και εκτός ΕΕ (π.χ., ΗΠΑ), με τους χιλιάδες ανέργους, αστέγους, που ζουν με ψίχουλα. Ενώ στην GUE/NGL, εργαλείο του μορφώματος που λέγεται Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς και στο οποίο ένα από τα πρώτα βιολιά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, στήριξαν τον πόλεμο στη Λιβύη, την επέμβαση της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας, την υπονομευτική εκστρατεία ενάντια στην Κούβα, δεν καταδίκασαν την επέμβαση της ΕΕ στην Ουκρανία κ.ά.
Μετά από αυτά, είναι επόμενο να έχουν θέση στον «αδοκίμαστο» ΣΥΡΙΖΑ τόσο ο πρώην συνεργάτης του Κ. Σημίτη Κ. Τσουκαλάς, όσο η κ. Τζάκρη που ψήφισε με χέρια και με πόδια όλα τα μνημόνια και, βέβαια, ο κ. Μιχελογιαννάκης, η κ. Μακρή και να μοιράσουν τις θέσεις τους στα ψηφοδέλτια. Οπως έχουν θέση στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ και οι πρώην σύμβουλοι και υπουργοί του Γ. Παπανδρέου, ο Κρ. Αρσένης, η Λ. Κατσέλη, Κοτζιάς, Ρουμπάτης και πάει λέγοντας.

Α. Ζ.

 Ριζοσπάστης 18-1-2015